Ο νέος, «ήσυχος» αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων

NAFTEMPORIKI.GR Παρασκευή, 27 Αυγούστου 2010 15:11 Τελευταία Ενημέρωση : 27/08/2010 15:16

Ο στρατηγός Ισίκ Κοσανέρ, που έχει εκπαίδευση κομάντο και εργαζόταν στις υπηρεσίες πληροφοριών, θα δοκιμαστεί, μεταξύ άλλων, από τις δίκες υψηλόβαθμων στρατιωτικών αξιωματούχων που κατηγορούνται για το σχεδιασμό ανατροπής της κυβέρνησης και την αναζωπύρωση των ένοπλων συγκρούσεων στα νοτιοανατολικά.

Ο νέος αρχηγός του γενικού επιτελείου των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, ένας ήσυχος, σκληροπυρηνικός κεμαλιστής, όπως γράφει το Reuters, αναλαμβάνει την Παρασκευή καθήκοντα στην κορυφή ενός σώματος που βλέπει τον εαυτό του να παραγκωνίζεται εν μέσω μεταρρυθμίσεων υπό την πίεση της ΕΕ και μίας ενδυναμωμένης κυβέρνησης με ρίζες στο πολιτικό Ισλάμ.
Η αλλαγή φρουράς στο δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ έρχεται τη στιγμή που το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης ΑΚΡ βρίσκεται σε σύγκρουση με το δικαστικό σώμα, άλλο ένα προπύργιο του κεμαλισμού, σε μία αναμέτρηση η οποία, σύμφωνα με αναλυτές, θα ορίσει το μέλλον της μουσουλμανικής δημοκρατίας.
Ο στρατηγός Ισίκ Κοσανέρ, που έχει εκπαίδευση κομάντο και εργαζόταν στις υπηρεσίες πληροφοριών, θα δοκιμαστεί, μεταξύ άλλων, από τις δίκες υψηλόβαθμων στρατιωτικών αξιωματούχων που κατηγορούνται για το σχεδιασμό ανατροπής της κυβέρνησης και την αναζωπύρωση των ένοπλων συγκρούσεων στα νοτιοανατολικά.
Ο διορισμός του ως επιτελάρχη αυτό το μήνα ακολούθησε πολλές ημέρες εντάσεων στο Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο, ένα σώμα που κυριαρχείται από στρατηγούς αλλά στην προεδρία του οποίου βρίσκεται ο πρωθυπουργός, όπου η κυβέρνηση μπλόκαρε την προαγωγή κάποιων κορυφαίων αξιωματούχων.
«Η δουλειά του είναι δύσκολη», όπως είπε ο αναλυτής Βολφάνγκο Πίκολι από την εταιρεία συμβούλων Eurasia.
«Υπάρχει δυσαρέσκεια στις τάξεις των σχέσεων κυβέρνησης-στρατού και η βία στη διαμάχη με το PKK αυξάνεται», όπως είπε.
Ο στρατός, αυτοδιορισθείς προστάτης του κοσμικού χαρακτήρα του τουρκικού κράτους, έχει ανατρέψει τέσσερις κυβερνήσεις. Ωστόσο μεταρρυθμίσεις που προωθήθηκαν στο πλαίσιο της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην ΕΕ έχουν μειώσει τη δύναμή του. Ο στρατός έχει επίσης αποδυναμωθεί από το ΑΚΡ, που ανέβηκε για πρώτη φορά στην εξουσία το 2002 και έχει τη στήριξη της ανερχόμενης συντηρητικής μεσαίας τάξης που αμφισβητεί την παλιά κεμαλική ελίτ.
Παρά τις άνευ προηγουμένου εξελίξεις που έχει αμαυρώσει την εικόνα των στρατιωτών, οι ειδικοί περιμένουν ότι οι σχέσεις μεταξύ της κυβέρνησης του Ταγίπ Ερντογάν και του στρατού να είναι ομαλές, αν και δεν θα λείψουν οι στιγμές εντάσεων.
Ο προκάτοχος του Κοσανέρ, στρατηγός Ιλκέρ Μπασμπούγ, έχει πει επανειλημμένως ότι οι μέρες των πραξικοπημάτων έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
«Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει σύγκρουση με την κυβέρνηση. Είναι δημοκράτης και θα προσπαθήσει να προστατεύσει τις ένοπλες δυνάμεις με δημοκρατικό τρόπο», ανέφερε για τον Κοσανέρ ο απόστρατος στρατηγός Νεκατί Οζγκέν.
Αναλαμβάνει την κορυφαία θέση αφού προήχθη από την αρχηγεία του στρατού ξηράς. Γνωστός ως κεμαλιστής της παλιάς σχολής, στο παρελθόν απέφευγε τις δημόσιες δηλώσεις, προτιμώντας μια πιο διακριτική προσέγγιση.
Ο Κοσανέρ αναμένεται να αναλάβει και επισήμως καθήκοντα σε μία τελετή στο αρχηγείο του γενικού επιτελείου στην Άγκυρα στις 17.30 τοπική ώρα (και Ελλάδας), στην οποία θα παραβρεθούν ο πρωθυπουργός Ερντογάν και ο πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ.
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Εν τω μεταξύ, στις 12 Σεπτεμβρίου οι Τούρκοι θα προσέλθουν στις κάλπες προκειμένου να αποφασίσουν σχετικά με τις προωθούμενες από την κυβέρνηση συνταγματικές μεταρρυθμίσεις.
Αν εγκριθούν, οι αλλαγές θα ενισχύσουν τον πολιτικό έλεγχο του στρατού, θα αποδυναμωθεί η εξουσία των στρατοδικείων και οι στρατιωτικοί που κατηγορούνται για σχεδιασμό πραξικοπημάτων θα παραπέμπονται αποκλειστικά σε πολιτικά δικαστήρια. Άλλα αμφιλεγόμενα άρθρα προβλέπουν αλλαγές που σχετίζονται με το διορισμό υψηλόβαθμων δικαστών και εισαγγελέων.
Το ΑΚΡ, που εξελίχθηκε από ένα ισλαμιστικό κόμμα παρόλο που αποφεύγει αυτή την «ταμπέλα», ισχυρίζεται ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες ώστε να μπει τέλος στην κηδεμονία της Τουρκίας από το στρατό.
«Όλες οι χώρες έχουν ανάγκη από ένα στρατό», είπε Ευρωπαίος διπλωμάτης.
«Η κυβέρνηση και ο στρατός πρέπει να αναπτύξουν μία κανονική, δημοκρατική σχέση όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη».
Πηγή: Reuters

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1859357

Σκληρός κεμαλικός στην κεφαλή του στρατού

Ο στρατηγός Ισίκ Κοσανέρ, νέος αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, θεωρείται «κοσμικός ως το κόκαλο»

Σάββατο 28 Αυγούστου

ΑΓΚΥΡΑ «Σιωπηλός» και «σκληροπυρηνικά κοσμικός» χαρακτηρίζεται ο νέος αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, ο οποίος ανέλαβε χθες τα καθήκοντά του σε μια δύσκολη στιγμή για τον τουρκικό στρατό. Ο στρατηγός Ισίκ Κοσανέρ , που πήρε τη σκυτάλη από τον Ιλκέρ Μπασμπούγ , βρίσκει εαυτόν «στριμωγμένο» ανάμεσα στις μεταρρυθμίσεις προς το δημοκρατικότε- ρο που απαιτεί η ΕΕ και στην πρόθεση της κυβέρνησης Ερντογάν να περιορίσει τις εξουσίες των πασάδων.

Η αλλαγή φρουράς στην κεφαλή του τουρκικού στρατού, του δεύτερου μεγαλύτερου στο ΝΑΤΟ, πραγματοποιήθηκε λίγες ημέρες προτού το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τα βάλει με έναν ακόμη πυλώνα του τουρκικού κατεστημένου- τη Δικαιοσύνη. Η έκβαση του μπρα ντε φερ μεταξύ κυβέρνησης και δικαστών θα καθορίσει τη μελλοντική μορφή της μουσουλμανικής αυτής δημοκρατίας.

Το παρελθόν του στρατηγού Κοσανέρ στο Σώμα των Καταδρομέων τού έχει χαρίσει το παρωνύμιο «πασά κομάντο». Κεμαλιστής ως το κόκαλο, όχι όμως και ιέραξ, είναι πολύ φειδωλός στις δηλώσεις. Εχει επίσης εργαστεί στην υπηρεσία πληροφοριών και συμμετείχε στην εισβολή στην Κύπρο, το 1974, ως διοικητής μονάδας της Ταξιαρχίας Καταδρομών. Μετά το 2000 διετέλεσε επικεφαλής των τουρκικών δυνάμεων στην κατεχόμενη Κύπρο.

Ενα από τα «αγκάθια» που έχει να αντιμετωπίσει ο Κοσανέρ, που γεννήθηκε πριν από 65 χρόνια στη Σμύρνη, είναι οι δίκες συναδέλφων του για την υπόθεση Εργκενεκόν που αφορά μια παραστρατιωτική συνωμοσία για την ανατροπή της κυβέρνησης. Ο διορισμός του, πριν από λίγες εβδομάδες, έβαλε ένα τέλος στην ένταση που είχε δημιουργηθεί εντός του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου, ένα Σώμα όπου κυριαρχούν οι στρατηγοί αλλά προεδρεύει ο πρωθυπουργός. Ο Ερντογάν μπλοκάρισε την προαγωγή πολλών στρατιωτικών, προκαλώντας μεγάλη δυσαρέσκεια στις τάξεις των «πασάδων».

Ο στρατηγός είναι παντρεμένος με τη Νουρντάν και πατέρας δύο παιδιών. Είναι φανατικός οπαδός της Γαλατάσαραϊ και από τα τουρκικά ΜΜΕ επισημαίνεται ιδιαίτερα το γεγονός ότι γνωρίζει αγγλικά. Στη θέση του αρχηγού ΓΕΕΘΑ θα μείνει για τα επόμενα τρία χρόνια, ως την αποστράτευσή του.

«Εχει δύσκολη δουλειά μπροστά του» λέει ο αναλυτής Γουλφγκάνγκο Πίκολι. «Υπάρχει ένταση στις σχέσεις κυβέρνησηςστρατού ενώ έχει αναζωπυρωθεί και η βία του ΡΚΚ» στη Νοτιοανατολική Τουρκία.

Ο στρατός, αυτοδιορισμένος φύλακας του κοσμικού κράτους, έχει ανατρέψει τέσσερις κυβερνήσεις στην Τουρκία, αλλά τελευταίως οι μεταρρυθμίσεις που εισήγαγε η κυβέρνηση ως μέρος της πορείας προς την ΕΕ έχουν περιορίσει κατά πολύ την εξουσία του. Ο Ερντογάν, ο οποίος στον αγώνα του κατά του στρατιωτικού και του δικαστικού κατεστημένου έχει την υποστήριξη της ανερχόμενης μεσαίας τάξης που αντιτίθεται στην κεμαλική ελίτ, δηλώνει ότι πρέπει να μπει ένα τέλος στη στρατιωτική «κηδεμονία» της Τουρκίας. Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι οι σχέσεις κυβέρνησης- στρατού θα είναι γενικώς ομαλές, με μεμονωμένες στιγμές έντασης. Ομοίως και ο στρατηγός εν αποστρατεία Οζγκέν ο οποίος δήλωσε: Ο Κοσανέρ «είναι δημοκράτης και θα προσπαθήσει να προστατεύσει τις ένοπλες δυνάμεις με δημοκρατικούς τρόπους».

ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΕΠΙΤΕΛΑΡΧΗ

Η Τουρκία διοργανώνει δημοψήφισμα στις 12 Σεπτεμβρίου για τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις.

Αν επικρατήσει το «Ναι» θα τροποποιηθεί το Σύνταγμα που είχε καταρτίσει ο στρατός το 1982. Οι μεταρρυθμίσεις θα περιορίσουν τις εξουσίες του στρατού και των δικαστικών. Τον Δεκέμβριο θα δικαστούν οι στρατιωτικοί που συμμετείχαν στο παρακρατικό δίκτυο των εθνικιστών Εργκενεκόν.

Το πλήγμα στην επιρροή του στρατού θεωρείται αναπόφευκτο.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=2&artId=313845&dt=28/08/2010#ixzz0xvzwsBkl

Noel Malcolm: ‘Communists, not Ottomans, Are To Blame for Balkan Ills’

London 19 August 2010 By Jeta Xharra

It’s the legacy of the last 50 years, not the previous 500, that weighs on Balkan countries as they struggle to overcome a culture of corruption and clientelism, the British historian says.

Q: According to EU Progress reports, Balkan countries have common vices: corrupt political classes, nepotism, clans, complicity with the organized crime and non-functioning rule of law. Are these behaviors determined by our past? For example, southern Italy’s tendency towards clientelism and organized crime is sometimes described as the legacy of Norman and Bourbon rule.

A: As a historian I am surprised to hear the mafia blamed on Norman rule! That is going back to the Middle Ages. History leaves its imprint on the society sometimes in obvious ways, sometimes in subtle and subliminal ways. I am rather skeptical of this whole argument that we have to go back a century or two centuries to find the reasons why there is a corruption, bribery or organized crime. We can look around and see the reasons in front of us; we don’t need to go to history books. Corruption happens in certain socio-economic conditions and certain political conditions, when political power is weak, the judiciary is weak, and when the values of the state have not been fully extended through society, and there is a sense that people have just to look after themselves… and that paying taxes is something that only stupid people do. In the case of the Balkans, I would say 50 years of communism is much more important as part of the background than nearly 500 years of Ottoman rule.

Q: Looking at the map of Europe today, is the Balkans still “the playground where the great powers still settle their accounts”?

A: Noel Malcolm: Not in the way it was in 19th century, at the Congress of Berlin [in 1878] for example. Not in the way it was in 1914 when one assassination in Sarajevo brought the whole power system into a world war.

Q: In what way, then?

A: In a more limited sense. If you look particularly at Russian policy towards Kosovo, it’s difficult to see any intrinsic reason inside of Kosovo or inside the narrow Balkan situation for Russia to have such strong views and such a strong desire to block Western policy. This is a game being played on the chessboard for other purposes. It is part of [Vladimir] Putin’s larger desire to make trouble for Western policy, and to show that Russia still has the power to block things and demand compensation on some other points where perhaps they really do care but about something completely outside the Balkans.
Russia is still treating the Balkans in this instrumental way. They are also treating Serbia in the very instrumental way. People in Belgrade that imagine they have some great sort of blood brotherhood and sort of deep Slavic sympathy coming to them from Moscow are mistaken. They are also just being used. We have seen it with Russia’s maneuvers on oil pipelines and buying up the Serbian oil industry at a ridiculously low price. Russia is just playing games with them too. So, Russia is the one case where it is just great power politics. In the case of European powers, they have direct interest. They want some sort of coherent and progressive situation to develop on their own borders. And the US, I think, is closer to the European position than it is to the mentality of Moscow.

Q: Where is the Balkans going? The agreements that stopped the wars of the 1990s have endured but were not designed to develop these countries. Is the future of the Balkans at risk as the international community focuses on other parts of the world?

A: Bosnia and Kosovo are indeed problems. There are risks particularly in the case of Bosnia. I don’t think in the case of Kosovo there is any great risk. The only risk there is stagnation and not making progress as quickly as it could. In the case of Bosnia there is a genuine risk, real political risk. Your comment that the attention of the Western powers has moved elsewhere is true. That’s true of America for many years; intensive involvement in Iraq and Afghanistan has taken up the energies of the State Department, and there is more of a holding-operations mentality now when they look at the Balkans. Much more responsibilities lie with the European powers. But Europe is at an awkward moment, trying for the first time officially to develop a European foreign policy with its own Foreign policy representative and its own quasi-Foreign Ministry. This is a very difficult project because ultimately foreign policy in each European country is a national matter. These nations do not agree on many key issues. We’ve seen that over Kosovo.

Q: And what are the risks if they don’t agree?

A: I don’t think the risk in Kosovo is of serious disorder. I don’t see any fighting or tanks rolling in any direction in Kosovo.

Q: No, but non-acceptance to enter EU because Spain, Slovakia and Cyprus don’t recognize it. What if this goes on for decades?

A: That’s what I call serious stagnation. There are risks there for economic development; there are risks of waves of people who cannot find employment in Kosovo flooding into other European countries. These risks, I’m sure, are understood. The risks in Bosnia are more serious. It is a problem that has been obvious since the Dayton settlement. There is nothing new to say. The Dayton settlement failed to solve the fundamental problems. It simply froze a situation where ethnic cleansing had taken place and where the people responsible for ethnic cleansing were still in power in large parts of Bosnia. It froze that situation and then on the ground the people implementing it [Dayton] refused to use their powers to reunite Bosnia properly.

Q: Are the fears of some regional neighbours that Kosovo will unite with Albania realistic?

A: This is a classic example of a political issue where everything depends on how you frame the question. If you asked any Albanian in Albania or Kosovo, ‘Do you think one day it would be a good thing for these two to unite?’, the majority would say, ‘Yes, one day that would be good’. And if you say, ‘Do you think that an historical injustice was done in 1913 when the first version of this border was created?’, everyone will say, ‘Yes’. But if you asked people in a genuine referendum: ‘Would you prefer to be a unified state, so that your politics and the decisions that affect your life might be dominated by politicians from the other place, not from your place?’, they would say, ‘No’. I have asked many people over the years how these referendums would go. And most have told me that they honestly do not think you would get a majority tomorrow for that on either side of the border. So, on the practical level I don’t think it will happen soon. At the theoretical level it could happen, but people don’t make decisions now for what might happen in 50 years’ time.

Q: What about the argument used by the Bosnian Serbs, which is that, ‘If you might allow that, why not allow us to join Serbia?’

A: The simple answer is that Kosovo is a proper state that came out of proper federal status in the former Yugoslavia, while Republika Srpska is not a state and comes out of the process of ethnic cleansing and mass murder. That is the foundation of Republika Srpska. It sounds unpleasant to put it so bluntly, but it is founded on mass murder. The Republika Srpska exists on the map because armies conquered territories and drove people out at gunpoint and knifepoint and killed many of them.

Q: What can we do when that dispute is stopping the rest of Bosnia from moving forward?

A: I have been saying this, almost since Dayton itself. I remember saying this in Washington in 1997, and they said ‘You are some sort of hothead and this is quite wrong’. They said Dayton is very good settlement, America has invested so much prestige in it, and it would be wrong to change it now - and they kept saying that. But it was obvious that it was freezing a situation and building up much worse things to come in terms of the viability of Bosnia as a state. Now, it’s more difficult to deal with this problem. The powers of the High Representative were enormous then. Now, most of these powers have disappeared… [but] the Western governments have the fundamental power to say we cannot ever accept the Republika Srpska as an independent state. Here their prestige really is at stake. If they allow that, it would undo the foundations of the peace settlement that they drew up. And not only will it undo the past, it would really open up all kinds precedents for the future. Once you allow territories that have been just established by ethnic violence to declare themselves independent states, what happens? What happens then if some ethnic minorities in Macedonia resort to violence? This is Pandora’s box and the West knows that. So they have to be absolutely clear that Republika Srpska is not going to become an independent state.

Q: Knowing how Europe operates and its mentality, could we see Serbia get into EU without recognizing Kosovo, and then blocking it?

A: If people in the EU are extremely stupid, yes. I am not a great admirer of the EU. I don’t think it is a coherent political project, I think it just led to very incoherent foreign policy. In the end, national governments have fundamentally different national ideas and preferences. We’ve seen it very clearly with… the strange situation whereby the EU claims to be responsible for the development of Kosovo as a state but sends a mission there [the rule of law mission, EULEX] that does not recognize Kosovo as a state. I do worry about European policy. I honestly think they followed a very mistaken path over Cyprus. We are seeing one of the consequences of that now with the ultra-hard line of the Cyprus government against the recognition of Kosovo. If I remember correctly they have said that even if Serbia recognizes Kosovo, Cyprus will never recognize Kosovo. This is bizarre. I am not optimistic about Brussels policy. But Brussels does contain intelligent and well-informed people… so, I hope it will form an intelligent policy on this extremely important question.

Q: The Balkans has lots of myths, which have led some to believe that the region is uniquely prone to ethnic hatred. In some Balkan countries xenophobia, is growing and some governments continue to build new myths. What can be done for these myths not to hold the region hostage in future?

A: The myth of ancient ethnic hatreds was produced partly by ignorant outsiders, by travelers in the early 20th century onwards who thought it was easier and more exiting for their readers if they said this is a sort of maelstrom of inexplicable ancient hatreds. It made it sound exotic. In more recent history it comes from the deliberate manipulation and confusion of Western opinion by people who wanted them to think that the wars caused directly by certain politicians, essentially by [Slobodan] Milosevic, were not caused by any modern politician. There was stupidity on one hand and deliberate manipulation on the other. In reality, these ancient hatreds go back no further than the mid-19th century. And they are the normal products of the state formation process, which developed nationalisms of different kinds with their national myths, and developed political conflicts on the ground because these nationalisms were competing for territory.
How can we stop or reduce them? It is a question of education in the broader sense. Not just what goes into school textbooks, but what people say in public, what politicians say, and what is said in the media. I am not talking about brainwashing or [promoting] some sort of new ideology, that the Balkans was always been a wonderland of tolerance. No, just normal history, normal understanding.

Q: Turning to Kosovo, it has been independent for two years now but has only attracted recognitions from Western countries. What needs to happen to get recognitions elsewhere?

A: At the beginning it was clear that the Western powers would help with and do the main job of approaching other countries and recommending recognition of independence. The easy countries have been done now - the ones that responded easily to advice Britain or America. You cannot go to many countries to Africa as an old colonial power like Britain and tell them what to do. And America has suffered damage to its reputation in foreign policy, obviously in the Arab world but also in Latin America. So, I think it is up to Kosovo… One factor is the pressure of Russian policy. Russia has been very active, even in the Islamic world, in putting pressure on countries not to recognize Kosovo. In Africa there are other problems. I think one theme that Kosovo can reasonably emphasize talking to many African and Third world countries is that in many ways Kosovo was in situation of a colonized and colonialized country and society. This something that Africans can relate to.

Q: You wrote a widely acclaimed history of Kosovo. How rooted and established do you think Kosovo is as a distinct territory?

A: It depends what you mean by ‘rooted as a distinct territory’. It is not necessary for a particular territory to show continuous existence as political entity since the Middle Ages in order to have a valid claim to independent status today. Belgium became Belgium in 1830. Many European countries only came together later. Look at Germany and Italy. So, I don’t think it is necessary to ask for long historical justifications for particular state borders on the map. What matters is the population that lives there, the history of perhaps last 100 years. It is absolutely clear that… for the last 50 years approximately, under [former Yugoslav leader Josip] Tito’s constitutions, Kosovo was a political unit, acting independently, making its own decisions within the federal structure, representing itself directly at the federal level and therefore having the same rights to become a state after the dissolution of Yugoslavia as Slovenia or Croatia.

Q: In building a new identity, Kosovo’s constitution says that Kosovo is first and foremost a multiethnic society. Is this the right model, a good foundation for 21st-century statehood?

A: The basic principle that Kosovo is a multiethnic society needs to be said. It needs to be said about every society in the Balkans. It is just the basic condition of life for every country actually in Europe.
Noel Malcolm is the author of "Bosnia: A Short History", (1994), and of "Kosovo: A Short History" (1998)

balkan insight

http://www.balkaninsight.com/en/main/interviews/30063/

the entire interview:

http://www.jetanekosove.com/advCms/?id=20,536,20&lng=Alb#id=1278,13756944

Kosovo: Serbia's UN Resolution Will Not Pass

Pristina 24 August 2010 Petrit Collaku

Serbia's attempts to pass a UN resolution calling for dialogue on Kosovo's future status will fail, critics in Kosovo have said.
The UN General Assembly is scheduled to discuss the draft resolution on 9 September, nearly two months after the International Court of Justice, ICJ, ruled Kosovo’s 2008 declaration of independence did not violate international law.
But Belgrade's draft to the UN, which states unilateral secession is not an acceptable means to solve territorial disputes, is flawed, observers say.
Afrim Hoti, a professor of international law at Pristina University, said both the EU and US were against Serbia's move and would seek to modify the resolution as they regarded the status of Kosovo as finished business.
Hoti told Balkan Insight: “It is speculative to say anything now, but it is only a matter of time before Serbia has to modify it.”
He said that even if such a resolution was on the table for approval by member states, only those strongly opposed to Kosovo’s independence would do so.
“This number will not reach two thirds of the countries in the assembly and therefore, it is my opinion that this resolution will not pass,” Hoti added.
Hoti stressed the EU is a key player and it should make clear to Serbia that its road towards EU integration was divided from that of Kosovo.
He said the EU would also have a clear role if there was a unanimous stance on Kosovo’s independence by all EU member states.
“If the EU is consolidated in this way, then certainly it would have a strong position at the UN General Assembly and things would move toward the right way,” he added.
Vlora Citaku, Kosovo's deputy foreign minister, said that Serbia’s resolution contradicted the opinion of the UN's highest court.
She said that such a resolution cannot have a language or message that opposes the opinion of the ICJ, which was very clear on Kosovo’s independence.
“Starting from those reasons, I believe that the resolution will not pass as such,” she said.
Following the ICJ's advisory opinion, Kosovo’s government has said it will receive recognition of its independence from a further 35 countries worldwide, although none have arrived to date.
So far, Kosovo’s independence has been recognised by 69 UN member states with Somalia being the last on May 19, making it the fifth country to recognise Kosovo in 2010.
“You should bear in mind that there are several factors that have influenced there being even more recognitions,” Citaku said, such as the fact that many governments in the world were on holidays.
“I assure you that, based on contacts we have, there is a positive atmosphere towards countries recognising Kosovo.
“We are doing our part of the job and, in co-ordination with our international partners, we believe that soon we will receive new recognitions,” Citaku said.
Kosovo’s Prime Minister, Hashim Thaci, has said his government is working closely with international partners against the draft resolution and Kosovo’s sovereignty would be confirmed at the UN GA.
“We will achieve another victory and that’s against the Serb resolution at the UN”, Thaci said.
He has maintained Pristina will work with Belgrade on "practical issues" but insisted there would be no talks on the future status of the nation.
Serbia lost control over its former southern province in 1999 when NATO bombed it in order to halt a Serb crackdown on Albanians during a two-year war.
Kosovo's ethnic Albanian majority declared independence in 2008, backed by the United States and most EU member states, but Serbia refused to accept it.

balkan insight

http://www.balkaninsight.com/en/main/news/30133/

A sainted discovery

Bulgarian relics

Aug 19th 2010 Sofia

FLAUNTING an old tooth and a few bones is an unusual way to attract tourists and distract voters. Not in Bulgaria, where a recently excavated box of ancient bone fragments is said to contain partial remains of St John the Baptist.
On July 28th Kazimir Popconstantinov, an archaeologist, found the box while digging under the altar of an early Christian church on a Black Sea islet off the coast of Sozopol, a small, fading resort town in the east of the country. The box bore an inscription with John’s name and presumed date of birth.
One newspaper called Sozopol the new Jerusalem; another called the finding a miracle and endowed the bones with supernatural powers. Bulgaria’s leaders, meanwhile, hope the discovery will lead to a miracle in the polls. Economic hardship and unpopular pension and health reforms are breeding discontent with a government elected a year ago on a promise to clean up corruption and boost Bulgaria’s competitiveness.
Salvation may lie in tourism. In recent years revenues have been sapped by the economic crisis and the difficulty of attracting rich visitors. The otherwise austerity-prone finance minister, Simeon Djankov, has funded the excavations near Sozopol with a large chunk of money, in the hope of new discoveries.
If the relics win acceptance, they should draw pilgrims. The reputed head of John the Baptist is the holiest object in the Umayyad mosque in Damascus, venerated by Christians and Muslims alike. And in 2006 the temporary return to Russia from Montenegro of the saint’s reputed hand (spirited away from Russia in 1917) drew vast crowds.
Overshadowing the optimism is a very public row between Bulgaria’s diaspora minister, Bozhidar Dimitrov (a history professor), and the country’s archaeologists. Mr Dimitrov, who was born in Sozopol, has been loudly proclaiming the authenticity of the discovery. In a television interview he described archaeologists of a more sceptical bent as “fucking colleagues” who were simply jealous. He went on to complain that Bulgarians were full of doubt and malice.
The Catholic church says the bones should be studied before their authenticity can be verified. The Bulgarian Orthodox church, however, argues that “heavenly secrets should not be revealed by the means of man.” On August 5th the bones were solemnly transported to a Sozopol church and sealed in a silver reliquary donated by the prime minister. There are no plans for tests.
Europe

http://www.economist.com/node/16847268

The great mediator

Turkish foreign policy

Sometimes Turkey really is a bridge between west and east
Aug 19th 2010 istanbul

IN JUNE 2006, days after a young Israeli private was captured by Hamas, Israel’s ambassador to Turkey paid a midnight visit to Recep Tayyip Erdogan, the prime minister. Gilad Shalit was feared to be gravely ill, perhaps even dead. Could Turkey help? Phone calls were made and favours called in. Mr Shalit turned out to be alive, and his captors promised the Turks they would treat him respectfully.
Turkey’s relations with Israel, once an ally, have worsened of late, and hit a fresh low in May, when Israeli commandos raided a Turkish ship carrying humanitarian supplies to Gaza, killing nine Turkish citizens. Yet Turkey continues to lobby Hamas for Mr Shalit’s release.
Turkey’s falling out with Israel has sparked a flurry of anguished commentary in the West about its supposed eastward drift under the mildly Islamist Justice and Development party, which has governed the country since 2002. Concern over its cosy relations with Iran, despite that country’s refusal to suspend suspect nuclear work, has run particularly high. Yet nobody complained in April 2007 when Turkey brokered the release of 15 British Royal Navy sailors who had been seized by Iran. Similarly, France was delighted in mid-May when a personal intervention by Turkey’s foreign minister, Ahmet Davutoglu, secured the release of Clotilde Reiss, a French teacher being held in Iran on spying charges.
Turkey is the first stop for thousands of political refugees from Iran, Iraq, Afghanistan and Central Asia. These include Mohammed Mostafei, an Iranian lawyer who took up the case of Sakineh Ashtiani, a woman facing death by stoning in Iran for alleged adultery. Mr Mostafei fled to Turkey earlier this month after receiving death threats (he has since gone to Norway). Now Turkey has discreetly taken up his client’s case (although Iran has turned down a Brazilian offer of asylum for Ms Ashtiani). It is also pressing Iran for the release of three American hikers who were arrested, on suspicion of “spying”, near the Iraq border a year ago and who have been rotting in Tehran’s notorious Evin prison ever since.
Turkey’s mediating skills have even aroused excitement in Africa. Mr Davutoglu recently revealed that Botswana had sought his help in fixing a territorial dispute with Namibia. Flattered though he was, however, Mr Davutoglu confessed that, for once, he was stumped.

http://www.economist.com/node/16847136

Postwar: A History of Europe Since 1945

Tony Judt (Author)

http://www.amazon.co.uk/Postwar-History-Europe-Since-1945/dp/009954203X/ref=sr_1_4?s=books&ie=UTF8&qid=1282653717&sr=1-4#

Postwar: A History of Europe Since 1945 is a 2005 book by historian Tony Judt, the Director of New York University's Erich Maria Remarque Institute. The book examines the history of Europe from the end of World War II (1945) to 2005. It has won considerable praise for its breadth and comprehensiveness.[1] The New York Times Book Review listed it as one of the ten best books of 2005. It won the 2006 Arthur Ross Book Award for the best book published on international affairs.[2]
As is made clear in the introduction, the author makes no attempt to expound any grand theory or "over-arching theme" for contemporary European history, aiming to avoid narrative fallacies by plainly retelling the entire scope of European history in that period, to let what themes do exist become self-apparent.

http://en.wikipedia.org/wiki/Postwar_(book)

TO ΣTPATHΓIKO BAΘOΣ. H ΔIEΘNHΣ ΘEΣH THΣ TOYPKIAΣ

Συγγραφέας:NTABOYTOΓΛOY AXMET
Εκδότης:ΠΟΙΟΤΗΤΑ
Είδος:ΙΣΤΟΡΙΑ - ΤΟΥΡΚΙΑ
Μετάφραση:PAΠTOΠOYΛOΣ NIKOΛAOΣ
Επιμέλεια:ΣAPPHΣ NEOKΛHΣ
ISBN/Barcode:9789607803573
Έτος Έκδοσης:2010
Σελίδες:864
Τιμή Εκδότη:30 ΕΥΡΩ.
Τιμή ΕΣΤΙΑΣ:27 ΕΥΡΩ.

Περίληψη:
Οι εκδόσεις "Ποιότητα" ανακοινώνουν την κυκλοφορία ενός ακόμη σημαντικού βιβλίου διεθνών σχέσεων. Πρόκειται για το βιβλίο του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών και καθηγητή διεθνών σχέσεων Αχμέτ Νταβούτογλου, "Το στρατηγικό βάθος: Η διεθνής θέση της Τουρκίας". Το βιβλίο μετέφρασε ο Λέκτορας διεθνούς πολιτικής, με ειδίκευση στην Τουρκία, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Νικόλαος Ραπτόπουλος και επιμελήθηκε ο τουρκολόγος καθηγητής Νεοκλής Σαρρής. Το βιβλίο μας πρότειναν για μετάφραση στην ελληνική γλώσσα πολλοί έλληνες καθηγητές διεθνών σχέσεων. Προϋπόθεση για μια ορθολογιστική εθνική στρατηγική είναι η ακριβής γνώση της πολιτικής σκέψης των πολιτικών, διπλωματικών και στρατιωτικών ελίτ των άλλων κρατών, της κοινωνίας τους, του πολιτισμού τους και των στρατηγικών τους προσανατολισμών. Η ανάλυση του Νταβούτογλου, μεταξύ πολλών άλλων, φωτίζει το σημαντικότερο ζήτημα της σύγχρονης ελληνικής εξωτερικής πολιτικής· θέτει τέρμα σε εικασίες και αμφιλεγόμενες υποθέσεις για την πολιτική της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας· προσφέρει μία πλήρη και ακριβή περιγραφή της κοσμοθεωρίας, των στρατηγικών προσανατολισμών και των τακτικών χειρισμών της σημερινής Τουρκίας. Το στρατηγικό βάθος όχι μόνο βοηθά να κατανοήσουμε τις νυν στρατηγικές και τακτικές της τουρκικής διπλωματίας στο πλαίσιο της νεοοθωμανικής αντίληψης του Αχμέτ Νταβούτογλου, αλλά επιπλέον επιτρέπει να κατανοήσουμε το βαθύτερο φιλοσοφικό και κοσμοθεωρητικό υπόβαθρο της πολιτικής ηγεσίας της Τουρκίας των δέκα τελευταίων ετών. Το βιβλίο "Το στρατηγικό βάθος" αποτελεί είδος "εγχειριδίου" των καθημερινών αποφάσεων της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, αφότου ο καθηγητής Αχμέτ Νταβούτογλου τοποθετήθηκε επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας.

http://www.estiabookstore.gr/estia/HestiaBookStore_books.asp?bookcode=28244410

ΔHMOKPATIKOΣ ΣTPATOΣ EΛΛAΔAΣ 1946-1949

Συγγραφέας:MAPANTZIΔHΣ NIKOΣ A.
Εκδότης:ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
Είδος:ΙΣΤΟΡΙΑ - ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ -ΕΜΦΥΛΙΟΣ
Μετάφραση:Επιμέλεια:
ISBN/Barcode:9789602214671
Έτος Έκδοσης:2010
Σελίδες:197
Τιμή Εκδότη:15,82 ΕΥΡΩ.
Τιμή ΕΣΤΙΑΣ:14,24 ΕΥΡΩ.

http://www.estiabookstore.gr/estia/HestiaBookStore_books.asp?bookcode=28243245

*Πληροφορίες και σχόλια:
Η μελέτη αυτή παρουσιάζει μια συνολική εικόνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, με έμφαση σε συγκεκριμένες πτυχές της οργάνωσης, λειτουργίας και δράσης του, οι οποίες, κατά τον συγγραφέα, απουσιάζουν ή υποτιμούνται στη μέχρι τώρα βιβλιογραφία. Το ζητούμενο είναι η επανατοποθέτηση του φαινομένου στο γενικότερο πλαίσιο της δεκαετίας του 1940 και των εξελίξεων του διεθνούς κομμουνιστικού συστήματος. Στο 1ο κεφάλαιο αναλύεται η εικόνα του ΔΣΕ στη συλλογική μνήμη της Αριστεράς και η εξέλιξη της ιστορικής έρευνας γύρω από το θέμα. Στο 2ο εξετάζεται η βοήθεια σε στρατιωτικό και άλλο υλικό που παρείχαν τα κομουνιστικά κράτη στο ΚΚΕ. Στο 3ο παρουσιάζονται η δημογραφική σύνθεση και τα κοινωνιολογικά χαρακτηριστικά των μαχητών του ΔΣΕ, καθώς και οι εθνοτικές ομάδες (ιδίως οι Σλαβομακεδόνες) που βρέθηκαν στο αντάρτικο. Στο 4ο μελετώνται οι βασικές πολιτικές και οργανωτικές αρχές της φυσιογνωμίας του ΔΣΕ. Στο 5ο αποτιμάται η δυνατότητά του να πετύχει τους στόχους του. Στο 6ο αναλύονται οι μηχανισμοί απονομής δικαιοσύνης που συνέστησε. Στο 7ο θίγονται θέματα ταμπού της ζωής του ΔΣΕ, όπως η βίαιη στρατολογία αμάχων, η συμμετοχή παιδιών στο αντάρτικο, οι σχέσεις των φύλων και η τύχη των αιχμαλώτων. Τέλος, στο 8ο κεφάλαιο αναλύεται το συνταγματικό πλαίσιο και οι δημόσιες πολιτικές του κράτους του ΔΣΕ. Το βιβλίο συμπληρώνεται με βασική βιβλιογραφία και χρονολόγιο στρατιωτικών γεγονότων.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

«Στο βιβλίο επιχειρείται η περιεκτική παρουσίαση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, του αντάρτικου στρατού του ΚΚΕ κατά τα χρόνια 1946-1949. Συνδυάζοντας την περιγραφή με την ανάλυση, σκιαγραφούνται τα βασικά χαρακτηριστικά του ΔΣΕ στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου, προκειμένου ο αναγνώστης να κατανοήσει τι ήταν και πώς δρούσε αυτός ο στρατός.

Η πρόσβαση σε μέχρι πρότινος κλειστά αρχεία και ο μεγάλος αριθμός μαρτυριών και απομνημονευμάτων για τον εμφύλιο πόλεμο βοήθησε τις ιστορικές έρευνες να επιστρέψουν σε παλιότερα ερωτήματα και θέματα ταμπού και να προχωρήσουν σε νέα θεματικά πεδία με μεγαλύτερη ερευνητική νηφαλιότητα σε σχέση με το παρελθόν. Αργά αλλά σταθερά καλύπτονται τα κενά που υπάρχουν για ναι σειρά όψεις του εμφυλίου πολέμου και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Ολοένα και περισσότερο κατανοείται πως το ζήτημα δεν είναι η διαιώνιση της μυθοπλασίας για τον "άπαρτο Γράμμο και το απάτητο Βίτσι", ούτε η άγονη προσπάθεια αναζήτησης του "τι έφταιξε και χάσαμε" αλλά η διερεύνηση των γνώσεών μας για τα σκληρά εκείνα χρόνια.

Εντέλει, πολύ περισσότερο από την ηρωική διάσταση ή το ιδεολογικό πείσμα της ηγεσίας του ΚΚΕ και ενός αριθμού στελεχών και μαχητών του ΔΣΕ, η μελέτη της περιόδου αναδεικνύει τη βαθύτατη ανθρώπινη τραγωδία νέων κυρίως ανθρώπων, ανδρών και γυναικών αλλά και παιδιών, που κατά βάση στρατολογήθηκαν βίαια και υποχρεώθηκαν να πολεμήσουν κάτω από μια ηγεσία που δεν εμπιστεύονταν, σε ένα πόλεμο που δεν πίστευαν και τον οποίο δεν μπορούσαν να κερδίσουν».

Ο Νίκος Μαραντζίδης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη. Διδάσκει επίσης στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα. Άλλα του βιβλία: Οι Μικρές Μόσχες (Παπαζήσης, 1997), Γιασασίν Μιλλέτ - Ζήτω το Έθνος (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2001), Οι Άλλοι Καπετάνιοι (επιμ.) (Εστία, 2005).

http://www.alexandria-publ.gr/new/book.php?id=552

Το νέο σχέδιο του Μαυροβουνίου ενάντια στη διαφθορά προκαλεί αντιπαράθεση

23/08/2010
Θα καθυστερήσει το νέο σχέδιο του Μαυροβουνίου ενάντια στη διαφθορά τις προοπτικές υποψηφιότητας στην ΕΕ;
Του Νεντιέλικο Ρούντοβιτς για τους Southeast European Times στην Ποντγκόριτσα – 23/08/10
Το Μαυροβούνιο υιοθέτησε νέα στρατηγική ενάντια στη διαφθορά και σχέδιο δράσης στον αγώνα ενάντια στη διαφθορά και στο οργανωμένο έγκλημα τον προηγούμενο μήνα, ωστόσο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τώρα επικρίσεις από εκπροσώπους ΜΚΟ, οι οποίοι αναφέρουν ότι δεν ζητήθηκε η γνώμη τους.
Η οργάνωση Network for Affirmation of NGO Sector (MANS) του Μαυροβουνίου χαρακτήρισε το νέο σχέδιο επιπόλαιο και μη ρεαλιστικό, το οποίο συντάχθηκε πολύ γρήγορα από την υπουργό Ευρωπαϊκής Ένταξης Γκορντάνα Ντιούροβιτς.
"Οι μεταρρυθμίσεις που προβλέπονται στο σχέδιο δράσης δεν θα καταφέρουν να έχουν απτά αποτελέσματα, καθώς δεν βασίζονται σε πραγματικά προβλήματα. Το σχέδιο δράσης συντάχθηκε κρυφά από την υπουργό Ντιούροβιτς χωρίς τη συμβολή των μελών της ομάδας εργασίας που είχαν εξουσιοδοτηθεί να εργαστούν για το έγγραφο, αλλά και χωρίς δημόσιο διάλογο", ανέφερε ο διευθυντής της MANS Βάνια Κάλοβιτς.
Το σχέδιο συντάχθηκε όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (EC) επέκρινε τη στρατηγική της κυβέρνησης για την καταπολέμηση της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος στις 17 Ιουλίου. Σύμφωνα με πληροφορίες, η EC αποφάνθηκε ότι το σχέδιο δεν είχε βασικό στόχο, προθεσμίες και μηχανισμούς επίβλεψης.
Το νέο προσχέδιο περιλαμβάνει μέτρα για καταπολέμηση του κυβερνοεγκλήματος, τις απάτες με πιστωτικές κάρτες και την παραχάραξη εμπορευμάτων. Το νέο πλαίσιο θα ενισχύσει τη συνεργασία του Μαυροβουνίου με γειτονικές χώρες και θα βελτιώσει προγράμματα προστασίας μαρτύρων της περιοχής.
Ο Κάλοβιτς ανέφερε ότι η Ντιούροβιτς συνέταξε το σχέδιο δράσης μέσα σε μια βδομάδα, ενώ "τα προηγούμενα σχέδια χρειάστηκαν τέσσερις μήνες από δεκαμελή ομάδα εργασίας, πάνω από 40 συνεδριάσεις και δημόσια συζήτηση".
Η Ντιούροβιτς ανταπάντησε ότι οι ΜΚΟ που επικρίνουν την κυβέρνηση πρέπει να συμμετάσχουν σε εκλογές και να αποκτήσουν νομιμότητα για τις επικρίσεις τους, κατηγορώντας έμμεσα τη MANS ότι προσπαθεί να εμποδίσει την Ευρωπαϊκή πορεία του Μαυροβουνίου.
"Κάποιες ΜΚΟ δεν είναι ικανοποιημένες, καθώς οι προτάσεις τους δεν έχουν γίνει αποδεκτές 100%", ανέφερε.
Στις αρχές Αυγούστου, η Ντιούροβιτς έδωσε το έγγραφο στην αντιπροσωπεία της ΕΕ στην Ποντγκόριτσα, καθώς η EC προετοιμάζει την άποψή της για την ετοιμότητα του Μαυροβουνίου να αποτελέσει υποψήφια χώρα της Ένωσης.
Η MANS υπέβαλε τη στρατηγική της ενάντια στη διαφθορά στις 8 Αυγούστου.
Παραμένει το ερώτημα εάν η στρατηγική και το σχέδιο δράσης της κυβέρνησης μπορούν να επηρεάσουν την αξιοπιστία του εγγράφου και τη φήμη της κυβέρνησης του Μαυροβουνίου στις Βρυξέλλες.
Ο πρώην διπλωμάτης του Μαυροβουνίου στην ΕΕ, Μπόγια Σάρκιτς, αναφέρει ότι εξαρτώνται πολλά από την άποψη της EC για την ετοιμότητα του Μαυροβουνίου ως υποψήφιο μέλος.
"Το κύριο και μοναδικό μέσο στη διαδικασία προσέγγισης στην ΕΕ είναι η κυβέρνηση του Μαυροβουνίου", δήλωσε ο Σάρκιτς στους SETimes. Ανέφερε ότι δεν αναμένει αρνητικά σχόλια από την EC για το έγγραφο.
"Η EC μπορεί να τονίσει κάποιες ελλείψεις στο έγγραφο και να ζητήσει ενημέρωση, διόρθωση ή άλλες αλλαγές. Αυτό δεν είναι αρνητικό. Αντιθέτως, μπορεί να είναι μία, όπως τις λένε, 'εντοπισμένη αδυναμία' που πρέπει να επιλυθεί εντός συγκεκριμένου χρόνου", ανέφερε ο Σάρκιτς.
Το παρών περιεχόμενο ανατέθηκε για τους SETimes.com
http://www.setimes.com/cocoon/setimes/xhtml/el/features/setimes/features/2010/08/23/feature-02

Ολλανδοί εισαγγελείς ερευνούν δολοφονίες στη Σρεμπρένιτσα

22/08/2010
ΧΑΓΗ, Κάτω Χώρες -- Η εισαγγελική υπηρεσία στην πόλη Άρνχεμ σκοπεύει να ξεκινήσει έρευνα για τις ενέργειες Ολλανδικών ειρηνευτικών δυνάμεων στη Σρεμπρένιτσα κατά τη Βοσνιακή σύγκρουση του 1992-1995, σύμφωνα με ΜΜΕ την Παρασκευή (20 Αυγούστου). Καταλύτης ήταν καταγγελία που υπεβλήθη από συγγενείς θυμάτων της σφαγής στη Σρεμπρένιτσα. Οι συγγενείς ζητούν να αποδοθούν ευθύνες στον πρώην Διοικητή Τομ Κάρεμανς, στο βοηθό του Ρομπ Φράνκεν και στον υποδιοικητή Μπερέντ Οοστέρβεν για αποτυχία προστασίας των πολιτών. Οι Ολλανδοί στρατιώτες που υπηρετούσαν στην ειρηνευτική αποστολή του ΟΗΕ δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τις δολοφονίες περίπου 8.000 Βοσνίων ανδρών και αγοριών από Σερβοβόσνιες δυνάμεις. Το θυλάκιο ήταν καταφύγιο του ΟΗΕ την εποχή εκείνη. (Radio Netherlands, DutchNews, MIA - 20/08/10)
Το παρών περιεχόμενο ανατέθηκε για τους SETimes.com
http://www.setimes.com/cocoon/setimes/xhtml/el/features/setimes/newsbriefs/2010/08/22/nb-02

Eric Hobsbawm on multiculturalism

A 2003 interview with Eric Hobsbawm illuminates his views on Tito's Yugoslavia and the future of multiculturalism

ANDREW BROWN'S BLOG

In 2003 I made a BBC Radio 4 Analysis programme on ethnic cleansing, inspired, in part, by a profile I had written for this paper of Benny Morris, who believes in it. Half way through the research, I was at the annual Guardian features party, and there, sitting alone in a corner amid the drums and bass, was Eric Hobsbawm. I went over and we shouted at each other until we had agreed an interview about nationalities and how they can live together. Some of it was used in the programme, but there are still some interesting fragments in the transcript. Here is one:

AB: You say that [ethnic cleansing] shouldn't be accepted, but can we hope to roll it back? To take a practical example – when you look at Kosovo, is there any way in which a fractured, formerly multi-ethnic society can be put back together?
EH: Well it was done. It was done in Yugoslavia under Tito, so the fact is it can be done. If you start splitting societies, that is the safest recipe for ethnic cleansing - whether it's multi-national societies or multi-national empires, that's what happens - so my answer would be avoid splitting societies.
AB: [But] I don't see that the United Nations could ever use Tito's methods. Or should actually.
EH: What was Tito's method in this respect?
AB: Well I mean he ran a full on Stalinist dictatorship which did indeed suppress an awful lot of inter-ethnic bad feeling, but at a price which I don't think that the United Nations could possibly pay.
EH: I think you make a mistake there. You see Tito believed in fact in Yugoslavia as a mixture or a federation of equal nations. The only really bad feeling he created was against the Serbs, who had been used to being rather predominant. And when Tito fell, in fact it was very largely the Serbs and the Croats who broke the thing up. There's much you can say against Tito indeed, but not that he oppressed nations …
AB: No, I said that he oppressed impartially without regard to nationality, but I think he oppressed on a scale which the United Nations could not do.
EH: The United Nations can't do anything anyway because United Nations depends on the force which is given to it by the Security Council. So the United Nations isn't in the business. Who else can do it? I mean at the moment the Americans are in a position to do something about it. They might start in the Middle East with the Israel-Palestine business. They're trying in fact to get people to live together in Iraq at the moment and I suppose there is a reasonable chance of success there, I would have thought.
Well, he was wrong about Iraq, of course, but I don't think that anyone then could have foreseen or imagined the incompetence with which the Americans there assumed their colonial role. And his general point about the future of multiculturalism is encouraging and realistic.
It seems to me that in a way the ideal wouldn't be that people live together and love each other and everybody in all the schools sings, you know, Indian songs with as much enthusiasm as English; the ideal is that people should live with each other and co-exist and know that they have to go on co-existing in spite of the frictions which are necessary to human life.
That's not a bad ideal to aim at, and, unlike the rest of this post, it might have something to teach us about the role of religions. One of the great roots of intolerance is the belief that frictions could and should be abolished.

guardian.co.uk

http://www.guardian.co.uk/commentisfree/andrewbrown/2010/aug/23/religion-hobsbawm-yugoslavia-multiculuralism

Jolie To Make Film Set In Bosnian War

August 22, 2010
Hollywood actress Angelina Jolie has announced plans to star in a romantic movie that will be filmed in the Balkans.

The announcement came as Jolie made a surprise visit August 21 to the Bosnian capital Sarajevo as part of her work as a Goodwill Ambassador for the UNHCR, the United Nations' refugee agency.

In a statement, the UNHCR said Jolie plans to be in the Balkans region "working on a film this fall."

The statement said the film will be "a love story set during the Bosnian war of 1992-1995, focusing on a couple who meet on the eve of the war and the effect the war has on their relationship."

The statement said the film aims to be a "love story, not a political statement," and added that the cast would include actors from the different ethnic groups of the former Yugoslavia.

During her visit to Sarajevo, Jolie called on Bosnian leaders to speed up the return of thousands of refugees from the civil war.

She also met the Muslim and Croat representatives of Bosnia's tripartite presidency, Haris Silajdzic and Zeljko Komsic, to discuss the refugee issue.

compiled from agency reports

http://www.rferl.org/content/Jolie_To_Make_Film_Set_In_Bosnian_War/2134204.html

RADIO FREE EUROPE RADIO LIBERTY

Serbian Companies Decry 'Invasion' By Croatian Firms

August 20, 2010
BELGRADE -- Serbian businesses are upset over what they call an "economic invasion" by Croatian firms and are asking the government to help protect domestic companies, RFE/RL's Balkan Service reports.

Business leaders in Serbia have said Serbia risks falling into a "vassal relationship" with Croatia and other more-developed countries in the region unless the government assists them in defending companies at home and helping them expand abroad.

Several large Croatian companies have in recent years ventured into Serbian markets, buying troubled firms mainly in the food-procesing sector.

A Serbian media outlet wrote recently that the "final phase of a Croatian plan" to economically conquer Serbia was July's 382 million euro ($515 million) acquisition by Croatia's Atlantic Group of the Slovenian food giant Droga Kolinska, which owns some of Serbia's main water bottling, coffee roasting, and candy companies.

But Serbian Capital Investment Minister Verica Kalanovic told RFE/RL on August 19 that the nationality of the owners of a company is irrelevant to her. She said she only judges companies by their level of success.

"The successful ones are are those that employ a large number of people, regularly pay their salaries, and respect Serbian laws," Kalanovic said. "I do not divide large investors and company owners by their nationality."

Radoslav Veselinovic, who owns the Serbian firm Galeb Group and is the former chairman of Serbia's Chamber of Commerce, said Serbian businesses need the same kind of support -- both at home and abroad -- that companies from other countries enjoy.

"Five years ago, [Galeb Group] wanted to buy a Croatian company and had the support of our banks," Veselinovic said. "Everything was agreed to but at the last minute a Croatian group jumped in and bought a controlling stake of the company. A Croatian newspaper headline read: 'We prevented a Serbian company from buying one of ours.'"

Milan Kovacevic, a Belgrade-based economic analyst, said Serbian businesses are only trying to squeeze more from the state and cover up their bad business decisions and strategies.

Kovacevic said "the problem lies elsewhere: our people are not trying hard enough to sell products in the Croatian market, although there are some that could be very successful."

http://www.rferl.org/content/Serbian_Companies_Decry_Invasion_By_Croatian_Firms_/2132905.html

RADIO FREE EUROPE RADIO LIBERTY

Kosovo ‘Optimistic’ On Joining Another International Body

August 17, 2010
By Ahto Lobjakas
Kosovo's Finance Minister Ahmat Shala says that the International Court of Justice’s (ICJ) move last month to back Kosovo’s 2008 declaration of independence has paved the way for the country to join the European Bank for Reconstruction and Development (EBRD).

"We are very optimistic that Kosovo will reach the necessary votes to be part of this very important institution,” Shala said in Brussels today. “Hopefully the time [and] circumstances after the ICJ [ruling] have improved; many countries have shown or sent positive signals."

Although five EU member states have yet to recognize Kosovo, the EU Commissioner for Economic and Monetary Affairs, Olli Rehn, today said the European Commission is backing the country's bid to join the EBRD.

Rehn also said the commission will soon release the first tranche of a 30 million euro ($38.45 million) aid package for Kosovo.

Kosovo became a member of the International Monetary Fund and the World Bank in 2009.

http://www.rferl.org/content/Kosovo_Optimistic_On_Joining_Another_International_Body/2130459.html

RADIO FREE EUROPE RADIO LIBERTY

Περιοδεία του Βεστερβέλε στα Βαλκάνια

Hμερομηνία : 24-08-10

Ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας θα ξεκινήσει από το Ζάγκρεμπ.
Τριήμερη περιοδεία σε χώρες των Βαλκανίων πραγματοποιεί από αύριο ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γκίντο Βεστερβέλε, ο οποίος θα έχει συνομιλίες με τους ηγέτες της περιοχής, με κεντρικά θέματα την προώθηση των μεταρρυθμίσεων, τις διμερείς σχέσεις και το ζήτημα του Κοσόβου.
Πρώτος σταθμός της περιοδείας του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών θα είναι η Κροατία, η χώρα που αναμένει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας θα επισκεφθεί την Πέμπτη τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και τη Σερβία, ενώ θα ολοκληρώσει την περιοδεία του την Παρασκευή με επίσκεψη στο Κόσοβο.
Ο κ. Βεστερβέλε θα συναντηθεί με τους πολιτικούς ηγέτες, επιχειρηματικούς παράγοντες και εκπροσώπους μη κυβερνητικών οργανώσεων των χωρών της περιοχής και θα επισκεφθεί τη γερμανική στρατιωτική δύναμη στο Κόσοβο.
«Ο υπουργός Εξωτερικών θα υπογραμμίσει τη μεγάλη σημασία που έχει για την Ευρώπη η ασφάλεια και η σταθερότητα στα δυτικά Βαλκάνια», δήλωσε ο εκπρόσωπός του Αντρέας Πέσκε.
Ο Βεστερβέλε θα τονίσει ότι οι φιλοδοξίες των χωρών των δυτικών Βαλκανίων για ένταξη στην ΕΕ πρέπει να γίνουν πραγματικότητα σταδιακά και θα ζητήσει περαιτέρω μεταρρυθμίσεις.
Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών θα παρουσιάσει τις θέσεις της Γερμανίας για τα δυτικά Βαλκάνια και το μέλλον των χωρών της περιοχής στην Ε.Ε. στη διάρκεια διάλεξης στην Ακαδημία Επιστημών του Ζάγκρεμπ.
Στο Βελιγράδι ο κ. Βεστερβέλε θα συμμετάσχει σε συζήτηση με θέμα «Η οικονομία της Σερβίας στην πορεία προς την Ε.Ε. - ευκαιρίες, προκλήσεις και εμπόδια» που θα διεξαχθεί στην αίθουσα της πρυτανείας του Πανεπιστημίου.
Στην Πρίστινα ο κ. Βεστερβέλε θα μιλήσει στη Βουλή του Κοσόβου και θα υπογραμμίσει τη στήριξη της Γερμανίας στη δημοκρατική, ανεξάρτητη ανάπτυξη του Κοσόβου, είπε ο κ. Πέσκε.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_24/08/2010_351730

Επτά νέοι δικαστές από την Eulex στο Κόσοβο

Hμερομηνία : 24-08-10

Η αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Κόσοβο (Eulex) διόρισε επτά δικαστές που θα αναλάβουν καθήκοντα στο δικαστήριο της Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα, στο βόρειο τμήμα του Κοσόβου σε μία προσπάθεια να μειωθεί ο αριθμός των εκκρεμών υποθέσεων που φθάνουν τις 20.000, δήλωσε ο αναπληρωτής επικεφαλής της Eulex, Ρόι Ριβ.
Έχουμε συσσώρευση υποθέσεων. Αυτό έχει επίδραση στη ζωή των ανθρώπων στο βόρειο Κόσοβο, δήλωσε ο κ. Ριβ στο ραδιοφωνικό σταθμό της Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα, «Κόντακτ Πλους».
Ο αναπληρωτής επικεφαλής της Eulex τόνισε ότι η μη λειτουργία του δικαστηρίου στην Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα είναι πρώτα απ΄ όλα σοβαρό ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο κ. Ριβ εξήγησε ότι η Eulex προσπαθεί να συγκροτήσει δικαστικά συμβούλια, στα οποία θα μετέχουν Σέρβοι και Αλβανοί δικαστές και δικαστές της αποστολής της Ε.Ε. στο Κόσοβο.
Το δικαστήριο στην Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα δεν λειτουργεί πλήρως από τις 17 Μαρτίου του 2008, όταν μονάδες των διεθνών δυνάμεων εισέβαλαν στο κτίριο, στο οποίο πραγματοποιούσαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας Σέρβοι εργαζόμενοι στο δικαστικό τομέα ζητώντας να επιστρέψουν στις θέσεις εργασίας τους.
Στη διάρκεια των επεισοδίων που ακολούθησαν σκοτώθηκε ένας Ουκρανός αστυνομικός, τραυματίστηκαν 64 αστυνομικοί της πολιτικής αποστολής του ΟΗΕ στο Κόσοβο (UNMIK), 24 μέλη της ειρηνευτικής δύναμης του ΝΑΤΟ (KFOR) και Σέρβοι διαδηλωτές.
Ο κ. Ριβ ανέφερε ότι τα προβλήματα λειτουργίας του δικαστηρίου στην Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα συνδέονται με την εύρεση ικανών δικαστών από τις τάξεις των Σέρβων του Κοσόβου και ατόμων αποδεκτών και από την Πρίστινα και από το Βελιγράδι και με τον τερματισμό των απειλών και των εκφοβισμών σε βάρος Σέρβων δικαστών.
«Οι απειλές δεν προέρχονταν από πολιτικά, αλλά από εγκληματικά στοιχεία που δεν επιθυμούν την επίλυση συγκεκριμένων ποινικών υποθέσεων. Η επιτυχία μας θα είναι να κατορθώσουμε να εξαλείψουμε αυτά τα εγκληματικά στοιχεία, καθώς η ζωή των πολιτών θα γίνει πολύ πιο εύκολη», ανέφερε ο κ. Ριβ.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_24/08/2010_351704

Τη σερβική πρόταση για το Κόσοβο θα στηρίξει το Αζερμπαϊτζάν

Hμερομηνία : 24-08-10

Το Αζερμπαϊτζάν θα στηρίξει το σερβικό σχέδιο ψηφίσματος για το Κόσοβο στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

Το Μπακού στηρίζει τις θέσεις του Βελιγραδίου και η πλειοψηφία των ισλαμικών χωρών στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ θα ταχθεί υπέρ του σερβικού σχεδίου ψηφίσματος για το Κόσοβο, δήλωσε ο πρέσβης του Αζερμπαϊτζάν στη Σερβία, Έλνταρ Χασάνοφ.
«Στηρίζουμε τις θέσεις της Σερβίας στο πλαίσιο του ΟΗΕ και των υπόλοιπων διεθνών οργανισμών, όπως και στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Θεωρούμε ότι η θέση της Σερβίας στο θέμα του Κοσόβου είναι πλήρως ορθή», τόνισε ο κ. Χασάνοφ, σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Ντάνας» του Βελιγραδίου.
Ο πρέσβης του Αζερμπαϊτζάν στη Σερβία εκτίμησε ότι μπορεί να γίνει παραλληλισμός των περιπτώσεων του Κοσόβου και του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, επειδή, όπως είπε, και στη Σερβία και στο Αζερμπαϊτζάν παραβιάστηκαν η εδαφική ακεραιότητα και η κυριαρχία.
«Και στη μία και στην άλλη χώρα παραβιάστηκαν η εδαφική ακεραιότητα και η κυριαρχία. Το Αζερμπαϊτζάν και η Σερβία είναι θύματα των διπλών κριτηρίων που ισχύουν στον κόσμο. Πολλές φορές με τη δράση τους απέδειξαν ότι είναι έτοιμες να αγωνιστούν για την ειρήνη, τη συνεργασία και τη συναίνεση στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου», ανέφερε ο πρέσβης του Αζερμπαϊτζάν στο Βελιγράδι. «Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι την ίδια μέρα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (9 Σεπτεμβρίου) θα εξεταστούν το ζήτημα του Κοσόβου και το ζήτημα του Ναγκόρνο - Καραμπάχ», σημείωσε ο κ. Χασάνοφ.
Υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ των ζητημάτων του Κοσόβου και του Ναγκόρνο - Καραμπάχ, αλλά και σοβαρές διαφορές, αναφέρει στην ίδια εφημερίδα ο Ζάρκο Πέτροβιτς, διευθυντής ερευνών του Κέντρου για υποθέσεις ασφάλειας και διεθνών σχέσεων, ISAC.
Και η Σερβία και οι χώρες που δεν έχουν αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσόβου θα συγκρίνουν το Κόσοβο με άλλες όμοιες καταστάσεις στον κόσμο. Όμως με δεδομένο ότι το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών της ανεξαρτησίας του Κοσόβου είναι ότι πρόκειται για μοναδική περίπτωση, η πλειοψηφία των χωρών που ασκούν επιρροή θα αποφύγουν τον παραλληλισμό των δύο προβλημάτων, τονίζει ο κ. Πέτροβιτς.
«Η Σερβία εκτιμά ότι συγκεκριμένος αριθμός κυρίως μουσουλμανικών χωρών, οι οποίες στις 9 Σεπτεμβρίου, στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ θα στηρίξουν το ψήφισμα του Αζερμπαϊτζάν κατά της απόσχισης του Ναγκόρνο-Καραμπάχ για λόγους αρχής, θα στηρίξουν και το σερβικό σχέδιο ψηφίσματος για το Κόσοβο», αναφέρεται στο δημοσίευμα της εφημερίδας.
«Οι σερβικές αρχές κατανοούν ότι όλες οι χώρες που θα ψηφίσουν υπέρ του ψηφίσματος του Αζερμπαϊτζάν δεν θα ταχθούν και υπέρ του κειμένου που προτείνει η Σερβία, αλλά αναμένουν ένας αριθμός χωρών να μην πάρει θέση», τονίζεται στο δημοσίευμα.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_24/08/2010_351690

Για την Τουρκία, το Ιράν δεν είναι τρομοκρατικό...

Hμερομηνία δημοσίευσης: 24-08-10 ΑΓΚΥΡΑ. Λίαν συντόμως η Τουρκία θα αφαιρέσει το Ιράν από τον κατάλογο των τρομοκρατικών κρατών, γεγονός που αναμένεται να προκαλέσει ανησυχία στη Δύση, καθώς προοιωνίζεται επαναπροσέγγιση των δύο χωρών. Η αναθεωρημένη λίστα περί τρομοκρατίας εμπεριέχεται στην ευρύτερη αναθεώρηση θεμάτων ασφαλείας της Τουρκίας, την οποίαν επεξεργάστηκε το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας και επισήμως θα υιοθετηθεί τον Οκτώβριο. Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ», η οποία προέβη και στην αποκάλυψη των τουρκικών σχεδίων, στο κείμενο που θα αντικαταστήσει το σημερινό, το Ιράν δεν θα αναφέρεται πλέον ως «συγκεκριμένη απειλή».
Μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας δεν ήταν χθες σε θέση να προβούν σε δηλώσεις για το Ιράν, το οποίο κατηγορείται από τη Δύση ότι στοχεύει στην απόκτηση πυρηνικών όπλων. Στο αναθεωρημένο κείμενο του συμβουλίου γίνεται σαφής αναφορά στο αμφιλεγόμενο πρόγραμμα του Ιράν για τα πυρηνικά και επαναλαμβάνεται η διπλωματική γραμμή της Αγκυρας, κεντρικός άξονας της οποίας είναι μια Μέση Ανατολή ελεύθερη από πυρηνικά. Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η αναφορά της Τουρκίας σε μια Μέση Ανατολή ελεύθερη πυρηνικών αποτελεί έμμεση αναφορά στο Ισραήλ, που πιστεύεται ότι είναι η μόνη χώρα της περιοχής που έχει στην κατοχή της πυρηνικά όπλα.
Η βελτίωση των σχέσεων Τουρκίας - Ιράν προκαλεί έντονη ανησυχία στη Δύση, ιδιαίτερα μετά την πρόσφατη άρνηση της κυβέρνησης Ερντογάν να ψηφίσει υπέρ της επιβολής νέων κυρώσεων σε βάρος του Ιράν στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Συχνά, το τελευταίο διάστημα, η ισλαμική κυβέρνηση Ερντογάν διαμηνύει προς τους επικριτές της ότι διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με τη Δύση, παρότι επιδιώκει ενίσχυση των σχέσεών της με τους γείτονές της στη Μέση Ανατολή και την Ασία.
Εν τω μεταξύ, για πρώτη φορά, σύμφωνα με πηγές του ΡΚΚ, διεξήχθησαν συνομιλίες μεταξύ του έγκλειστου στις τουρκικές φυλακές Αμπντουλάχ Οτσαλάν και στελεχών της τουρκικής κυβέρνησης, προϊόν των οποίων υπήρξε η ανακωχή της 13ης Αυγούστου, οπότε ξεκίνησε το Ραμαζάνι.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_24/08/2010_412420

Σχεδιάζουν «Μονακό» στο Μαυροβούνιο

Ξένοι επιχειρηματίες στηρίζουν τη μεταμόρφωση της βάσης στο Τιβάτ
The New York Times

«Είναι ωραιότερο από το Σεν Τροπέ», αναφώνησε ο πρωθυπουργός του Μαυροβουνίου, Μίλο Τζουγκάνοβιτς, αντικρίζοντας τα υπερπολυτελή σκάφη δεμένα στο Τιβάτ, έναν μικρό κόλπο στην Αδριατική Θάλασσα. Αυτό, βέβαια, δεν ήταν ακριβές, αλλά εάν ο κύριος Τζουγκάνοβιτς και οι ξένοι επιχειρηματίες που τον στηρίζουν υλοποιήσουν τα σχέδιά τους, το Τιβάτ θα μεταβληθεί σε νέα παιδική χαρά για τους υπερπλούσιους της υφηλίου και συνάμα θα γίνει «βιτρίνα» της προσπάθειας του Μαυροβουνίου να ενταχθεί στην Ε.Ε.

Ο Μαυροβούνιος πρωθυπουργός, που είναι και πρόεδρος της υπηρεσίας προώθησης επενδύσεων του Μαυροβουνίου, ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι οποιοσδήποτε επενδύσει μισό εκατομμύριο ευρώ στη χώρα θα αποκτήσει αυτόματα και την υπηκοότητα.

Το 2009 ο πρώην πρωθυπουργός της Ταϊλάνδης, ο μεγιστάνας Τακσίν Σιναουάτρα που κατηγορείται για διαφθορά στην πατρίδα του, έστησε στη χώρα το καινούργιο του σπιτικό. Προφανώς ο δισεκατομμυριούχος που οραματίστηκε τη μετατροπή της ναυτικής βάσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας σε Μονακό, ο Καναδός δισεκατομμυριούχος Πίτερ Μανκ, είναι πανευτυχής. Αλλωστε επένδυσε 200 εκατ. ευρώ στο Πόρτο Μοντενέγκρο.

Ο κύριος Τζουγκάνοβιτς, μιλώντας σε πολιτικούς και επιχειρηματίες στην τελετή που διοργανώθηκε για την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης του κατασκευαστικού προγράμματος στο Τιβάτ, υποσχέθηκε ότι «το Μαυροβούνιο θα γίνει ένας από τους πιο διακεκριμένους τουριστικούς προορισμούς του κόσμου». Το Μαυροβούνιο διαθέτει 670 χιλιάδες κατοίκους και είναι ένα υπέροχο συνταίριασμα της στεριάς και της θάλασσας.

Σκληρή κριτική
Η προσπάθεια του πρωθυπουργού του όμως να εκμεταλλευτεί οικονομικώς τις φυσικές ομορφιές της χώρας δέχθηκε σκληρή κριτική. «Η χώρα πωλείται», υποστηρίζει ο Βάνια Κάλοβιτς, ο οποίος ηγείται οργάνωσης που συνεργάζεται με τη Διεθνή Διαφάνεια. «Το Μαυροβούνιο πωλεί ό,τι έχει και δεν γνωρίζω τελικά ποιο θα είναι το κέρδος του».

Ο κύριος Τζουγκάνοβιτς τάσσεται υπέρ των επενδύσεων. Ο εταιρικός φόρος, όπως και ο φόρος εισοδήματος, είναι από τους χαμηλότερους στην Ευρώπη, και το Κοινοβούλιο, σε μια προσπάθεια να ανοίξει τον δρόμο για την ανάπτυξη του Τιβάτ, μείωσε τον ΦΠΑ σε ορισμένη κατηγορία προϊόντων από 17% σε 7%, γεγονός που κατακεράυνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Οι οπαδοί της κυβέρνησης λένε ότι στον σημερινό κόσμο οι μικρές χώρες όπως το Μαυροβούνιο πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να προσελκύσουν ξένα κεφάλαια.

Ομως η πρωθυπουργική θέση αποκαλύπτει τη «συμβίωση» και ανάμειξη επιχειρήσεων και πολιτικής, που χαρακτηρίζει τη χώρα, δημιουργώντας κατάλληλες συνθήκες για διαφθορά και «ύποπτες» συναλλαγές.

Ο Τζουγκάνοβιτς, λόγου χάρη, διαθέτει το 2,8% της First Bank, της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας του Μαυροβουνίου, η οποία διασώθηκε από τη χρεοκοπία το 2008 χάρη σε ένα έκτακτο κυβερνητικό δάνειο ύψους 44 εκατ. ευρώ. Οι αντίπαλοί του τον κατηγορούν -όπως και άλλους βουλευτές- ότι συμπληρώνει τα προς το ζην με διάφορες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Ο ίδιος, μάλιστα, παραδέχθηκε ότι το 1990 είχε συμμετοχή σε εταιρεία εμπορίας τσιγάρων, αλλά αρνήθηκε ότι έκανε οτιδήποτε παράνομο. Το 2005, Ιταλοί εισαγγελείς στη Νάπολη εξέδωσαν ένταλμα σύλληψης εναντίον του κατηγορώντας τον ότι βρίσκεται στο επίκεντρο μιας επιχείρησης «συνεργασίας» με την ιταλική μαφία για το λαθρεμπόριο τσιγάρων. Οταν το Μαυροβούνιο έγινε ανεξάρτητο, τα ιταλικά δικαστήρια αναγνώρισαν στον σημερινό πρωθυπουργό του διπλωματική ασυλία. Γι' αυτό και η ανάπτυξη του Τιβάτ είναι απαραίτητη στον Τζουγκάνοβιτς. Εάν τελικά το κάνει Σεν Τροπέ, θα αποδείξει διεθνώς ότι κερδίζουν οι επιχειρηματίες επενδύοντας χρήματα στο Μαυροβούνιο και κυρίως ότι αυτό μπορεί να γίνει τίμια.

http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_wommirror_1_20/08/2010_351308

“Τα 12 μίλια δεν είναι πια αιτία πολέμου”

Δεν αποτελεί πια αιτία πολέμου η επέκταση των 12 ναυτικών μιλίων στα χωρικά ύδατα, σύμφωνα με το νέο Έγγραφο Εθνικής Ασφάλειας, που σχεδιάζει η Τουρκία, όπως αναφέρουν σε δημοσιεύματα τους, οι τουρκικές εφημερίδα Sabah και Μilliyet.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, η αναβάθμιση του Εγγράφου, που είναι γνωστό ως το “Βιβλίο Κόκκινης Γραμμής”, πλέον θεωρεί τις γειτονικές χώρες της Τουρκίας, δηλαδή το Ιράν, την Ελλάδα, το Ιράκ και τη Ρωσία, συνεργάτες και όχι εχθρούς.

Παράλληλα, η πυρηνική ισχύ και το δυναμικό των πυρηνικών όπλων του Ιράν διατυπώνονται ως ένα «ανησυχητικό στοιχείο» και επισημαίνεται ότι η Τουρκία δεν θέλει με κανένα τρόπο πυρηνικά όπλα στην περιοχή της.

Στη θέση των απειλών που προέρχονται από την Ελλάδα, το Ιράν και το Ιράκ, τώρα πλέον γίνεται αναφορά στην αύξηση της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των χωρών.

Η τρομοκρατία του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ) καταχωρείται ως απειλή και επισημαίνεται η συνεργασία με το Ιράκ κατά της «τρομοκρατικής οργάνωσης του ΡΚΚ».

Επίσης, υπογραμμίζεται η αυξανόμενη συνεργασία με τη Ρωσία και το αναπτυσσόμενο εμπόριο και σημειώνεται πως η έναρξη συνεργασίας με τα έθνη της Ασίας συγκαταλέγεται στους κύριους στόχους της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Επιπλέον, το Έγγραφο επισημαίνει ότι η Τουρκία σχεδιάζει να ενισχύσει τον ρόλο της ως κομβικό σημείο μεταφοράς ενέργειας προς την Δύση και την Ανατολή.

Εξάλλου, στο Έγγραφο σημειώνεται πως ο στόχος της Τουρκίας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί κρατική πολιτική.

Το προσχέδιο λέει ότι πια τα 12 ναυτικά μίλια δεν είναι λόγος έναρξης πολέμου, ενώ είναι εμφανής η αλλαγή πλεύσης στην εξωτερική πολιτική με το Ιράν.

Το σχέδιο, αναμένεται να ολοκληρωθεί στο τέλος του χρόνου και θα ψηφιστεί από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας της Τουρκίας τον Δεκέμβρη του 2010. Ο τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέτ Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με τα δημοσίευματα διαβάζει γραμμή προς γραμμή τις αλλαγές και συμπληρώνει ο ίδιος τα κενά.

Αξίζει να σημειωθεί πως η εκ νέου σύνταξη του τουρκικού «βιβλίου των κόκκινων γραμμών» ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2010.

Συγρατημένη αισιοδοξία σε Πεντάγωνο

Στο ελληνικό Πεντάγωνο υποδέχθηκαν την είδηση, της άρσης του "casus belli" για τα 12 ναυτικά μίλια, με συγκρατημένη αισιοδοξία, αν όχι δυσπιστία. Οι υπηρεσίες του υπουργείου Εθνικής Άμυνας θα εξετάσουν σε συνεργασία με το υπουργείο Εξωτερικών, την εγκυρότητα της φερόμενης πληροφορίας που δημοσίευσε η «Σαμπάχ» και η «Μιλιέτ», κατά πόσο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Βέβαια, το ελληνικό Πεντάγωνο θα σιγουρευτεί ότι η άρση του "casus belli" δεν αποτελεί άλλη μια «ακάλυπτη επιταγή» της Άγκυρας, μόνο όταν διαπιστώσει ότι η αλλαγή αυτή επεκταθεί και στα σχετικά θεσμικά κείμενα της Τουρκίας, και εξαλειφθούν οι ενέργειες στις οποίες είχαν αποφασιστεί να υλοποιηθούν από την γείτονα χώρα στο πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο που η χώρα μας επέκτεινε τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια.

Εξετάζεται και το ενδεχόμενο να είναι ένα στημένο παιχνίδι, ώστε η κυβέρνηση να παρουσιαστεί στο Εξωτερικό ότι είναι πρόθυμη για προσέγγιση της Ελλάδος και καλή γειτνίαση, αλλά να γνωρίζει ο Ερντογάν από τώρα ότι δεν θα περάσει η πρόταση αυτή από την Εθνοσυνέλευσή τους.

Σε λίγους μήνες θα φανεί η αλήθεια και αν παίζεται κάποιο παιχνίδι εντυπώσεων, καθώς ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, έχει εκφράσει δημόσια (στα βιβλία του) την επιθυμία του να αναβιώσει η Οθωμανική Αυτοκρατορία.

http://www.cosmo.gr/Politics/Turkey/285443.html

Μας αρέσει, δεν μας αρέσει ο Ερντογάν

Η διαδρομή «ζέστη- κρύο» των ελληνοτουρκικών σχέσεων από την άνοδό του στην πρωθυπουργία το 2002 που γέμισε ελπίδες την Αθήνα

Προβληματίζει την ελληνική διπλωματία το αν μας ευνοεί ή όχι η παραμονή στην εξουσία του τούρκου πρωθυπουργού

ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Το ερώτημα επανέρχεται συνεχώς στο μυαλό ελλήνων πολιτικών, διπλωματών και στρατιωτικών από το 2002. Η παρουσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην πρωθυπουργία της Τουρκίας ευνοεί ή όχι την Ελλάδα; Η απάντηση δεν είναι προφανώς εύκολη. «Ο Ερντογάν είναι όπως ο Ιανός» επισημαίνει προς «Το Βήμα» κορυφαίο διπλωματικό στέλεχος του υπουργείου Εξωτερικών- συμπυκνώνοντας σε μία φράση την ανάλυση για την ψυχογραφία του τούρκου πρωθυπουργού. «Τη μία κοιτάζει προς την Ελλάδα και μας δίνει την εντύπωση ότι έχει την πολιτική βούληση να λύσει όλα τα προβλήματα μαζί μας. Την άλληκοιτάζει προς την εσωτερική πολιτική σκηνή του και εμφανίζεται σκληρός».

Η αναθεώρηση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας μετά την κρίση των Ιμίων το 1996, διά της ευρωπαϊκής οδού της «εξημέρωσης του θηρίου», σε συνδυασμό με την άνοδο στην εξουσία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του κ. Ερντογάν έξι χρόνια αργότερα γέμισαν ελπίδα την τότε ελληνική κυβέρνηση. Ωστόσο ουσιαστική πρόοδος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν έχει υπάρξει όλο αυτό το διάστημα, αν και μετά την επάνοδο του ΠαΣοΚ στην εξουσία υπό τον κ. Γ.Παπανδρέου τα μηνύματα που εκπέμπει η τουρκική ηγεσία «είναι πολύ ενθαρρυντικά.Μένει να δούμε αν θα επιβεβαιωθούν με πράξεις» σχολιάζουν διπλωματικοί κύκλοι.

Ποια είναι τα θετικά στοιχεία του κ. Ερντογάν σε σχέση με την Ελλάδα; «Το βασικότερο όλων είναι ότι πρόκειται για τον πρώτο πρωθυπουργό της Τουρκίας, ιδιαίτερα μετά τη Μεταπολίτευση, που επιδιώκει τον εκδημοκρατισμό της χώρας» σημειώνουν διπλωματικές πηγές. «Είναι διαφορετικό για την Αθήνα να συνομιλεί με μία κυβέρνηση που έχει καθαρή δημοκρατική νομιμοποίηση και να μην “καπελώνεται” από τον Στρατό» διευκρινίζουν.

Για τον λόγο αυτόν «τόσο οι πρόσφατες εξελίξεις με τις κρίσεις στις τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις όσο και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για τις συνταγματικές αλλαγές στις 12 Σεπτεμβρίου έχουν ιδιαίτερη σημασία» προσθέτουν. Θα δείξουν κατά πόσον υπάρχει ένα ή περισσότερα κέντρα εξουσίας στην Αγκυρα. Αναλυτές όπως ο Μεχμέτ Αλί Μπιράντ (βλέπε πιο κάτω) αρνούνται την ύπαρξή του. Από την άλλη πλευρά όμως η ύπαρξη μεγάλου αριθμού συμβούλων και η συγκέντρωση κρίσιμων χαρτοφυλακίων στην τουρκική πρωθυπουργία δείχνουν προς την άλλη κατεύθυνση.

Ωστόσο η προσωπικότητα του Ερντογάν εμφανίζει στοιχεία τόσο λαϊκισμού όσο και αυταρχισμού ορισμένες φορές. «Ισως να μην μπορεί να κάνει και διαφορετικά» ισχυρίζονται παρατηρητές των ελληνοτουρκικών σχέσεων. «Δεν μπορούσε να χτυπήσει αλλιώς το κατεστημένο».

Μπορεί η παρουσία Ερντογάν να αποδειχθεί κομβική για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. «Η συμπεριφορά της Τουρκίας εντός του Ιουλίου, με τις εξόδους των ερευνητικών σκαφών “Τσεσμέ” και “Πίρι Ρέις” στο Βόρειο Αιγαίο και στην περιοχή του Καστελόριζου έδειξαν ότι οι παλαιές πρακτικές συνεχίζονται.Η άδεια όμως για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας στην Παναγία Σουμελά ήταν αναμφισβήτητα θετική εξέλιξη» σχολιάζουν διπλωματικές πηγές.

Ωστόσο «Το Βήμα» είναι σε θέση να γνωρίζει ότι στις διερευνητικές συνομιλίες για την υφαλοκρηπίδα η τουρκική πλευρά έχει δείξει θετικά σημάδια που επιτρέπουν αισιοδοξία. Ο κ. Ερντογάν πάντως έχει το βλέμμα του και στις βουλευτικές εκλογές του 2011 και ξέρει πολύ καλά πότε να κάνει πίσω όταν δυσκολεύουν τα πράγματα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=349745&dt=22/08/2010#ixzz0xNBslx6g

Σε απελάσεις Ρομά σχεδιάζει να προχωρήσει και η ιταλική κυβέρνηση

Διευρύνονται οι διακρίσεις Κυριακή 22 Αυγούστου 2010 [ 16:02 ]
ΤΟ ΒΗΜΑ
Η Ιταλία θέλει να απελάσει πολίτες άλλων κρατών της ΕΕ που «ζουν μόνο με κρατικά επιδόματα», δήλωσε το Σάββατο ο υπουργός Εσωτερικών και βασικός στέλεχος της ξενοφοβικής «Λέγκας του Βορρά», σε μια κίνηση που εκτιμάται θα επεκτείνει την καταστολή και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ρομά, όπως ήδη συμβαίνει στη Γαλλία.

Ο Ρομπέρτο Μαρόνι δήλωσε πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αρνήθηκε να παραχωρήσει στην Ιταλία την άδεια να προχωρήσει σ' ένα τέτοιο σχέδιο στο παρελθόν, όμως πρόσθεσε πως εκείνος θα επαναλάβει τις πιέσεις και θα ζητήσει να υπάρξει αλλαγή κατά τη σύνοδο των υπουργών Εσωτερικών της ΕΕ, στις 6 Σεπτεμβρίου.

Την περασμένη εβδομάδα, η Γαλλία έστειλε αεροπορικώς στη Ρουμανία δεκάδες Ρομά, στο πλαίσιο ενός μαζικού προγράμματος απελάσεων, για τους οποίους, μάλιστα, υποστήριξε πως έγιναν «οικειοθελώς», αν και ουσιαστικά οι άνθρωποι αυτοί εξαναγκάστηκαν να φύγουν.

Χειροκροτώντας την κίνηση της κυβέρνησης Σαρκοζί, ο Μαρόνι είπε πως οι υποχρεωτικές απελάσεις Ρομά, «οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται σε βασικές απαιτήσεις», θα πρέπει τώρα να επιτραπούν.

«Ναι, απελάσεις όπως αυτές των "λαθρο"-μεταναστών, όχι εθελοντικοί επαναπατρισμοί», δήλωσε ο Μαρόνι στην Corriere della Sera, σε συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε to Σάββατο.

«Φυσικά μόνον αυτών που παραβιάζουν τους κανόνες σχετικά με τα όσα απαιτούνται για να ζει κανείς σε άλλη χώρα μέλος της ΕΕ: ένα ελάχιστο επίπεδο εισοδήματος, κατάλληλη στέγη και να μην είναι βάρος για το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας της χώρας που τον φιλοξενεί. Πολλοί Ρομά είναι πολίτες της ΕΕ, όμως δεν σέβονται καμιά απ' αυτές τις απαιτήσεις», σύμφωνα με τον Ιταλό υπουργό.

Η πολιτική θα εφαρμοστεί για όλους τους μη Ιταλούς πολίτες της ΕΕ που δεν ανταποκρίνονται σε ορισμένα «κριτήρια», όχι μόνο για τους Ρομά, δήλωσε ο Μαρόνι όταν ρωτήθηκε αν ένα τέτοιο σχέδιο συνιστά επιβολή διακρίσεων.

Τα σχόλια του Μαρόνι καταγγέλθηκαν αμέσως από την αντιπολίτευση και το κόμμα «Ιταλία των Αξιών» επισήμανε πως έχουν «γεύση» ρατσισμού.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=349869&dt=22/08/2010#ixzz0xNAROBfo

Οι αρχές του Κοσόβου καταγγέλλουν σχέδιο ανακήρυξης ανεξαρτησίας των σερβικών περιοχών

Απορρίπτει όμως τη χρήση βίας

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010 [ 18:39 ]

«Προβοκάτσια εξτρεμιστών» είναι κατά τη Πρίστινα ανώνυμο σχέδιο που κυκλοφορεί ανάμεσα στα μέλη της σερβικής μειονότητας και προβλέπει την ανεξαρτησία των σερβικών εδαφών του Κοσόβου.

«Ξέρουμε ότι (Σέρβοι) εξτρεμιστές από το βορρά [ενν. του Κοσόβου] κρύβονται πίσω από αυτή τη διακήρυξη», δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών του Κοσόβου, Μπαϊράμ Ρετζέπι.

Το κείμενο της διακήρυξης που κυκλοφορεί στην περιοχή υπογράφεται από μια ανώνυμη οργάνωση που ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί όλες τις κοινότητες του Κοσόβου όπου πλειοψηφούν οι Σέρβοι και ζητά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας «των (σερβικών) εδαφών από το σχηματισμό που καλείται Δημοκρατία του Κοσόβου».

Ο Ρετζέπι υποστήριξε ότι στόχος της οργάνωσης είναι να υποκινήσει τη σερβική μειονότητα του Κοσόβου (είναι περίπου το 10% του πληθυσμού της περιοχής και ζει συγκεντρωμένη σε ορισμένες περιοχές) να αγκαλιάσει την ιδέα της ανεξαρτησίας.

Επιπλέον ο κ.Ρετζέπι κατηγόρησε το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης ότι ενθαρρύνει αυτή την πρωτοβουλία. Πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση της Πρίστινα δεν σκοπεύει να καταφύγει στη βία, μολονότι ορισμένα σερβικά μέσα ενημέρωσης τον έφεραν να κάνει τέτοιες δηλώσεις. «Είπα ότι θα υπερασπιστούμε την εδαφική ακεραιότητά μας εάν απειληθεί. Θα αντιδράσουμε με βάση το Σύνταγμα και τον ποινικό κώδικα», κατέληξε.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=349528&dt=20/08/2010#ixzz0xN9EalvS

Βρέθηκε ομαδικός τάφος με 674 θύματα από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Σερβία
Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010 [ 18:11 ]
Tα λείψανα 674 θυμάτων που χάθηκαν κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο που βρίσκειται σε ένα κοιμητήριο στην πόλη Κραγκούγιεβατς (κεντρική Σερβία) μετέδωσε σήμερα το πρακτορείο ΒΕΤΑ.

Τα θύματα, μέλη της κομμουνιστικής αντίστασης, με τότε επικεφαλής τους τον Γιόζιπ Μπρόνζ Τίτο, αλλά και πρόσωπα που είχαν καταγγελθεί από τους κομμουνιστές ως προδότες καθώς και μέλη της μοναρχικής αντίστασης έχουν ταφεί στον κοινό τάφο του κοιμητήριου του Κραγκούγιεβατς , σύμφωνα με την ίδια πηγή.

Κρατική επιτροπή που έχει αναλάβει τη διερεύνηση της υπόθεσης θα δημοσιοποιήσει λίαν προσεχώς τα ονόματα των θυμάτων ανέφερε ο ιστορικός Ζέλικο Βιντάκοβ Ζιρόγεβιτς που μετέχει και στις έρευνες.

Ο ιστορικός πάντως σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στην πόλη όπου ανευρέθηκε ο ομαδικός τάφος δεν εξήγησε πώς τα θύματα που ανήκαν σε εντελώς διαφορετικές και εχθρικές μεταξύ τους οργανώσεις τάφηκαν στον ίδιο κοινό τάφο.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=349335&dt=19/08/2010#ixzz0xN8LGtUw

Slovenia's biggest bank will fail stress test, admits PM

• Borut Pahor says Nova Ljubljanska Banka will need funds

• Analysts fear the Europe-wide tests are not be strict enough

Jill Treanor
guardian.co.uk, Thursday 22 July 2010 18.11 BST

Slovenia admitted today that its largest bank would fail the Europe-wide stress tests amid frenzied speculation about the results of the health checks on 91 financial institutions, due to be published tomorrow.
With the Committee of European Banking Supervisors due to publish a breakdown of the tests at 5pm tomorrow, speculation mounted that the announcement could be brought forward to try to calm investors' nerves.
Analysts at Credit Suisse said they believed the most likely outcome would be that "no or very few" banks would fail and that investors would need to decide whether this made the tests credible.
The EU is testing banks to see if they have enough capital to withstand another downturn in the economy and a sovereign debt crisis, though many analysts, including those at Credit Suisse, fear the test may not be severe enough.
The market is hoping that full details of the worst-case scenarios used by the EU will be published. Until then, the Credit Suisse analysts said: "We believe that the assumptions for the stress test may not be severe enough."
Spanish savings banks, cajas, and Germany's regional banks, Landesbanks, are regarded as some of the most vulnerable by the market, along with Greek banks seen as weakened because of the bailout of the country by the International Monetary Fund.
While there has been concern in the markets that if enough banks do not fail the stress tests they will not prove to be credible, the Credit Suisse analysts also point out that many banks in the 27 EU countries have already raised funds – including in Greece, Spain and Ireland, whose economy has been crippled by the property downturn.
The market is comparing the EU tests to the one conducted by the US in May 2009, when 10 large banks needed to raise $65bn (£43bn) of fresh funds. The Credit Suisse experts point out the European banking sector has already been bolstered by €200bn (£170bn) since then.
While many countries have insisted that none of their banks will need to raise extra funding – Britain included – Slovenia's prime minister, Borut Pahor, said that Nova Ljubljanska Banka would need to do so. The bank is the only one in Slovenia being tested. "The state will guarantee the stability of the banks in case the international situation changes, which is not expected," Pahor said.
There are concerns that the banks are being asked to hold more capital at a time when they have also been asked by governments to increase lending to households and businesses.David Sayer, global head of banking at KPMG, said: "The results of the European banks' stress tests due to be released tomorrow need to help in striking a delicate balance."

guardian.co.uk

http://www.guardian.co.uk/business/2010/jul/22/slovenia-bank-stress-tests

War, peace and the Virgin

ANDREW BROWN'S BLOG

An apparition of the Virgin Mary in a war zone may not bring peace, but blinds believers to the facts of war.

You can listen for the next week to a wonderful "Crossing Continents" on Radio 4, about the Marian shrine of Medjugorje, by Alan Little. He was a correspondent there in the Bosnian war. I visited it then myself, with a coachload of Brummie pilgrims who had no clear idea that they were even in Bosnia, still less about twelve miles from one of the war's nastier sieges although at night the horizon to the west would pulse white with shell fire.
Thirty years ago, Medjugorje was a dirt-poor village in the Yugoslav federal republic of Bosnia, a region still scarred by the massacres of the second world war; there is a Franciscan monastery a little distance away where a particularly zealous Croat catholic was presented with a prize for cutting the throats of more than 1,400 "schismatics" as the orthodox Serbs were then known. It would be wrong to suppose that Christians here are only Islamophobic. But still, I never heard anyone talk about Muslims there – only about "Turks". There are none of them closer than Mostar now.
Despite all this, it was to me a place of acute nostalgia. The smells of paprike, tomatoes and of tobacco plants growing from the hard cracked fields, brought back my childhood in Belgrade, in those days 24 hours journey by land rover to the north. To my fellow pilgrims, it was a fount of supernatural peace.
Twenty nine years ago, in the week after 24 June 1981, six village children started to see the Virgin Mary. Three of them still go into a kind of trance, simultaneously, at 5.40 every evening, and after seven or eight minutes emerge with a message from her: "She speaks purest Croatian", explained one enthusiast on Crossing Continents, an important point since when I was growing up the language did not exist at all: rather, it was known as Serbo-Croat, and the two girls who looked after us children, one Serbian and one Croat, understood each other perfectly well, as we understood them. Nowadays, both Serbs and Croats are convinced they speak entirely different languages and children who have grown up in Serbia and Croatia seem genuinely unable to understand one another.
Medjugorje was a Franciscan parish, and the Franciscans are deeply implicated in Croatian nationalism, and correspondingly suspect to the authorities in Rome. The official church refuses to recognise that apparitions, and the most sceptical voice in the Crossing continents programme came from a former bishop of Sarajevo. But nothing whatever can dent the faith of the pilgrims.
In many ways, Medjugorje is similar to the other Marian shrines around the Mediterranean, such as Fatima, Lourdes, and the lesser-known Garabandal. None of the others has the same association with blood soaked nationalism. All of them can inspire real devotion and charity. I don't doubt the sincerity of the people who believe they find peace there, and that they can spread it. Given the enormous amount of money and prestige which has accrued to the village as a result of the vision, it is remarkable how unpretentious the six visionaries have remained.
But that is, in a way, the really frightening thing about the whole story. The pilgrims and believers seem to suffer from a kind of migraine there, which blocks out half the world in a bright interior light, so that they see the Virgin's presence in their hearts, and don't see her picture pasted on the soldiers' gun butts or hear the rantings of the politicians
Nor is there any salvation to be found in atheism, for students of Yugoslav history: many years later I went to interview Eric Hobsbawm, the Marxist historian, who remembered how Tito tidied the Yugoslav nationalities problem in 1945: of the half million ethnic Germans who had lived for centuries around the Serbian-Hungarian border, he killed half and had the rest expelled.

guardian.co.uk

http://www.guardian.co.uk/commentisfree/andrewbrown/2010/aug/20/religion-virgin-mary-medjugorje-war