Ενός Κοσόβου μύρια έπονται
Του ΝΙΚΟΛΑ ΖΗΡΓΑΝΟΥ
Η αναπάντεχη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου πως «η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου δεν παραβίασε το διεθνές δίκαιο, καθώς δεν προβλέπεται σχετική απαγόρευση» προκάλεσε σοκ και δέος στο Βελιγράδι και πανηγυρισμούς στην Πρίστινα.
Στο άκουσμα της απόφασης Αλβανοί πανηγυρίζουν στην Πρίστινα. Το θέμα τώρα παραπέμπεται στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με δυσμενέστερους όρους για τους Σέρβους, που ωστόσο θα συνεχίσουν τη μάχη τους.
«Το Δικαστήριο αποφάσισε μόνο για ένα τεχνικό θέμα, που είναι η διακήρυξη ανεξαρτησίας και δεν πήρε θέση για τη νομιμότητα της απόσχισης όπως ζητούσε η Σερβία», επισήμανε ο υπουργός Εξωτερικών Βουκ Γιέρεμιτς.
Υπάρχουν και θετικά σημεία στην απόφαση, τονίζει ο πρέσβης της Σερβίας στην Αθήνα, Ντράγκαν Ζουπανιέβατς, καθώς «το Δικαστήριο συνεχίζει να υποστηρίζει ως αρχή την εδαφική ακεραιότητα των κυρίαρχων κρατών, θεωρεί σε ισχύ την απόφαση 1244 του ΟΗΕ σύμφωνα με την οποία το Κόσοβο αποτελεί μέρος της Σερβίας και επιβεβαιώνει πως το Κόσοβο βρίσκεται κάτω από την εντολή του ΟΗΕ».
Ωστόσο, η πραγματικότητα λέει πως το Δικαστήριο, αν και δεν μπήκε στην ουσία του σερβικού αιτήματος και παρέκαμψε το ερώτημα που του ετέθη, απεφάνθη για κάτι ευρύτερο που ξεπερνάει τα στενά όρια της περιοχής. Εστω και έμμεσα, οι δικαστές έδωσαν πράσινο φως νομιμότητας σε κάθε λογής αποσχιστικό κίνημα να διακηρύξει μονομερώς ανεξαρτησία, ιδίως αν στηρίζεται στα όπλα και την ισχύ μιας μεγάλης δύναμης. Πρακτικά, ενός Κοσσυφοπεδίου, μύρια έπονται.
Τι μήνυμα παίρνουν οι Σέρβοι της Βοσνίας, οι Αλβανοί της ΠΓΔΜ, οι Τουρκοκύπριοι στον κατεχόμενο Βορρά, οι Κούρδοι της Τουρκίας και του Ιράν, οι μουσουλμάνοι του Σατζάκ, οι Σέρβοι της Μιτρόβιτσα, οι Αλβανοί στο Πρέσεβο, οι ρωσόφωνοι της Υπερδνειστερίας, της Νοτίου Οσετίας, της Αμπχαζίας, οι Αρμένιοι του Ναγκόρνο Καραμπάχ, οι λαοί του Καυκάσου εν γένει, οι ουγγρικές μειονότητες στην κεντρική Ευρώπη, οι Ρουμάνοι της Ουκρανίας, οι Τάταροι;
Τι θα γίνει με την Ταϊβάν, το Θιβέτ και τη μουσουλμανική επαρχία της Κίνας, Ξιν Γιανγκ, με το Σομάλιλαντ και τη Δυτική Σαχάρα;
Ποιος μπορεί να αποτρέψει πλέον κινήματα που ζητούν ανεξαρτησία και απόσχιση μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες όπως οι Βάσκοι, οι Καταλανοί, οι Βαλόνοι και οι Σκοτσέζοι να πετύχουν έστω και μονομερώς το σκοπό τους; Ποιος θα έχει το ανάστημα να τους πει απαγορεύεται, ιδίως αν αυτές οι κυβερνήσεις έχουν υποστηρίξει τη μονομερή ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου; Εκτός κι αν δεν πρόκειται για ζήτημα αρχής αλλά απλώς για μια προβολή ωμής ισχύος. Σα να ξαναγυρίζουμε στον Μεσαίωνα, με όλη την υποκρισία αλλά και τον κυνισμό της εποχής.
Του ΝΙΚΟΛΑ ΖΗΡΓΑΝΟΥ
Η αναπάντεχη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου πως «η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου δεν παραβίασε το διεθνές δίκαιο, καθώς δεν προβλέπεται σχετική απαγόρευση» προκάλεσε σοκ και δέος στο Βελιγράδι και πανηγυρισμούς στην Πρίστινα.
Στο άκουσμα της απόφασης Αλβανοί πανηγυρίζουν στην Πρίστινα. Το θέμα τώρα παραπέμπεται στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με δυσμενέστερους όρους για τους Σέρβους, που ωστόσο θα συνεχίσουν τη μάχη τους.
«Το Δικαστήριο αποφάσισε μόνο για ένα τεχνικό θέμα, που είναι η διακήρυξη ανεξαρτησίας και δεν πήρε θέση για τη νομιμότητα της απόσχισης όπως ζητούσε η Σερβία», επισήμανε ο υπουργός Εξωτερικών Βουκ Γιέρεμιτς.
Υπάρχουν και θετικά σημεία στην απόφαση, τονίζει ο πρέσβης της Σερβίας στην Αθήνα, Ντράγκαν Ζουπανιέβατς, καθώς «το Δικαστήριο συνεχίζει να υποστηρίζει ως αρχή την εδαφική ακεραιότητα των κυρίαρχων κρατών, θεωρεί σε ισχύ την απόφαση 1244 του ΟΗΕ σύμφωνα με την οποία το Κόσοβο αποτελεί μέρος της Σερβίας και επιβεβαιώνει πως το Κόσοβο βρίσκεται κάτω από την εντολή του ΟΗΕ».
Ωστόσο, η πραγματικότητα λέει πως το Δικαστήριο, αν και δεν μπήκε στην ουσία του σερβικού αιτήματος και παρέκαμψε το ερώτημα που του ετέθη, απεφάνθη για κάτι ευρύτερο που ξεπερνάει τα στενά όρια της περιοχής. Εστω και έμμεσα, οι δικαστές έδωσαν πράσινο φως νομιμότητας σε κάθε λογής αποσχιστικό κίνημα να διακηρύξει μονομερώς ανεξαρτησία, ιδίως αν στηρίζεται στα όπλα και την ισχύ μιας μεγάλης δύναμης. Πρακτικά, ενός Κοσσυφοπεδίου, μύρια έπονται.
Τι μήνυμα παίρνουν οι Σέρβοι της Βοσνίας, οι Αλβανοί της ΠΓΔΜ, οι Τουρκοκύπριοι στον κατεχόμενο Βορρά, οι Κούρδοι της Τουρκίας και του Ιράν, οι μουσουλμάνοι του Σατζάκ, οι Σέρβοι της Μιτρόβιτσα, οι Αλβανοί στο Πρέσεβο, οι ρωσόφωνοι της Υπερδνειστερίας, της Νοτίου Οσετίας, της Αμπχαζίας, οι Αρμένιοι του Ναγκόρνο Καραμπάχ, οι λαοί του Καυκάσου εν γένει, οι ουγγρικές μειονότητες στην κεντρική Ευρώπη, οι Ρουμάνοι της Ουκρανίας, οι Τάταροι;
Τι θα γίνει με την Ταϊβάν, το Θιβέτ και τη μουσουλμανική επαρχία της Κίνας, Ξιν Γιανγκ, με το Σομάλιλαντ και τη Δυτική Σαχάρα;
Ποιος μπορεί να αποτρέψει πλέον κινήματα που ζητούν ανεξαρτησία και απόσχιση μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες όπως οι Βάσκοι, οι Καταλανοί, οι Βαλόνοι και οι Σκοτσέζοι να πετύχουν έστω και μονομερώς το σκοπό τους; Ποιος θα έχει το ανάστημα να τους πει απαγορεύεται, ιδίως αν αυτές οι κυβερνήσεις έχουν υποστηρίξει τη μονομερή ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου; Εκτός κι αν δεν πρόκειται για ζήτημα αρχής αλλά απλώς για μια προβολή ωμής ισχύος. Σα να ξαναγυρίζουμε στον Μεσαίωνα, με όλη την υποκρισία αλλά και τον κυνισμό της εποχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου